Yalan bir maç

Galatasaray ve Fenerbahçe...

Kazanan yoluna devam ederken, kaybeden muhtemelen işin peşini bırakacak. Ben bir Galatasaraylı olarak itiraf ediyorum: benim takımım bu yıl yeterince iyi futbol oynamadı; dolayısıyla şampiyonluğu da hak etmiyor.

Biliyorum ki fanatizmin kör gözünden kurtulmuş Fenerbahçeliler de, takımlarının oyunundan hiç memnun değiller. Tanıdığım bir çok Fenerbahçeli benim Galatasaray hakkında düşündüklerime paralel görüşlerle kandi takımlarına bakıyorar.

Bu sezonun iki kayıp takımı aslında bizim İstanbul beyleri. Yine de kimse inanmıyor İstanbul dışından bir takımın şampiyon olacağına. Trabzon bir kaç hafta önce yarıştan kopar gibi olunca, hemen başladık konuşmaya, "tamam işte trabzon koptu, Sivasa da yedirmezler!"

Peki kim yiyecek bu işin kaymağını? Tabi ki bizim İstanbul Beyleri...Yazık ne yazık, izlediğimiz futboldan zevk almak artık bu ligde hiç bir şey ifade etmiyor. Varsa yoksa sonuç, kupa, para...

Akşam televizyonun başında ya da Samiyen'in rahatsız koltuklarında maçı izlemeye başladığımızda dünyadan kopacağız, Arda'nın, Kewell'in, Semih ve Alex'in ayaklarına duacı olacağız. Toptan yalan bir dünyanın azgın kulları olarak zaferimizi kutlamak üzere yollara döküleceğiz.

Böyle gelecek böyle gidecek demek içimden gelmiyor.