Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

26 Temmuz '07

 
Kategori
Çocuk Psikolojisi
 

Yalancısın sen anne!

Yalancısın sen anne!
 

Bu gün resim dersinde suluboyamı çıkarttım. Kâğıdın her tarafını maviye boyadım. Biliyorum aslında mavi erkek rengi ve bende en çok siyahı severim. Ama öğretmen herkesten annesini çizmesini istemişti. Bende gökyüzü çizdim, babam orda olduğunu ve bizi izlediğini söylüyor.

Bence bu bir yalan ama olsun ben yinede çizdim işte. Aslında senin yüzünü biliyorum, babam hep resimlerini gösteriyor, rüyalarımda da görüyorum. Filiz teyzemde bana hep senden bahsediyor. Herkes beni çok sevdiğini anlatıyor ama ben buna da inanmıyorum anne, sevsen bırakıp gitmezdin ki, bak ben babamı bırakıp gidiyor muyum hiç? Gitmiyorum.

Geçen gün babam bana üzerinde rengârenk taşların olduğu bir toka verdi. Seninmiş ve sen hep benim olmasını istermişsin. Koca bir yalan! Sen benim saçlarımı bilmiyorsun ki anne, gitmesen belki öğrenirdin ama şimdi rengini bile bilmiyorsun. Ben geceleri senin için hiç ağlamıyorum anne, evet ağlıyorum. Çünkü insanlar bana acıyor, sen beni bırakıp gittiğin için acıyor anne, bunun için ağlıyorum.

Yalancısın sen anne, herkesi kandırmışsın ama ben sana inanmıyorum. Sevseydin beni sıkı sıkı sarılırdın, hiç bırakmazdın. Okula sen elimden tutup götürürdün. Beslenmemi sen hazırlardın. Bayramlarda sen bana elbise alırdın. Hem o zaman babamın arkadaşı olan bu kadınlarda evimize gelmezdi. Yalandan saçlarımı okşamazlardı. Ben en çokta bunun için kızıyorum sana anne. Babamı da yalnız bıraktın. O seni hala seviyor seninde onu sevdiğine inanıyor ama ben hep söylüyorum. Sevseydin bırakmazdın anne.

Herkes bana büyüyünce seni affedeceğimi söylüyor. Herkes yanlış biliyor anne. Sen beni terk ettin, kimseyi değil. Ben sensiz öğrendim bisiklete binmeyi. Düştüğümde hep senin yerine komşu kadınlar dizlerime yara bandı yapıştırdı. Bu aptal oyuncaklarla oynamıyorum, çünkü hiçbirini sen almadın bana. Sevseydin alır mıydın anne?

Ben ilk konuşmaya başladığımda anne demişim, bunu duyabilecek kadar yanımda kalmış mıydın anne? Kimseye söylemiyorum ama yine de bazen seni çok özlüyorum anne. Biliyorum burada olsan her şey çok farklı olurdu. Sevseydin olurdun be anne.

Babam tüm annelerin çocuklarını çok seveceğini söylüyor ama bana kalırsa babam biraz yanlış biliyor anne. Asıl tüm çocuklar annelerini çok sever. Kimseye söylemezsen sana bir sır vereyim mi anne? Aslında bende seni çok seviyorum…

 
Toplam blog
: 46
: 1674
Kayıt tarihi
: 25.04.07
 
 

Şu an özel bir şirkette, grafiker olarak çalışmaktayım, geçmişte hikaye denemeleri ile başladığım ya..