- Kategori
- Şiir
Yalnız değilmişim
seni özleyen bir ben değilmişim
seni özlerken yalnız değilmişim
seni İstanbul da özlemiş
hem de çok
Galata Kulesi söyledi bana
fısıldadı kulağıma
'İstanbul çok özledi onu
tabii ben de' dedi
Devam etti sözüne:
'Ne İstanbul'un dili var, ne de benim
İstanbul'dan kimse anlamaz
onu bir ben anlarım
bin beş yüz yıllık heybetimle
onu dinler, onu gözetlerim sabah-akşam
nazı geçer, yakınır bana
çekinmez söyler derdini, sitemini
iyi ki varsın be Galata, iyi ki bağrımdasın
seni en güzel yerime diken kimse
ben ondan razıyım, o da olsun benden razı'
der bütün samimiyetiyle
'Mustafa, İstanbul'un dilinden benden başkası anlamaz
güneşini çok sevdiğini biliyoruz
şiirlerinde ya imge olduk ya mekân
okumasak da hissettik bunu
güneşinin gözlerinde, senin yüreğinde
güneşini İstabul da, ben de çok seviyor ve özlüyoruz
seninle ortak bir yönümüz olduğu için irtibata geçebiliyorum
herhalde Tanrının bir ayrıcalığıdır bu'
'güneşin hem İstanbul'u, hem de beni
çok seviyor ya
hislerine karşılık bulan
bir aşık gibi
inanılmaz mutlu ve keyifli oluyoruz'
'İstanbul unutuyor
üzerinde ikâmet eden vefasız milyonları
ırzına geçen paragöz insanları
ya ben, bin beş yüzyıldan sonra güngörmüş gibi oluyorum
ışıkla doluyorum'
'Mustafa, o, sadece senin güneşin değil
bizim de güneşimiz
buna inanıyoruz
o, varken, sanki güneş hiç batmayacak gibi oluyor
elbette hislerimizi sen kadar güzel ifade edemeyiz
hatta hiç ifade edemeyiz
bunu yalnız sana diyoruz
ne olur kıskanma onu bizden'
(Galata'nın şahsında İstanbul'a seslenirim)
İstanbul, güneşimi vermem kimseye
kıskanırım onu meleklerden bile
ama sen hariç İstanbul
bilirim o da seni çok sever
moralini bozma Galata
senden de kıskanmam
ruhumun batmayacak güneşini
kısmetse, güneşimle sana bakarak çay içeceğiz
ama İstanbul, ben seni kıskanıyorum
keşke sen olsaydım diyorum
o, üzerimde gezinseydi
sağıma soluma ışığını saçsaydı diyorum
'canın sağ olsun Mustafa
doğru, ben de şanslıyım'
*
görüyor musun güneşim
seni özlerken yalnız değilmişim
İstanbul ve Galata, bana eşlik ederlemiş
hem kadim bir şehir
hem yorgun bir kule
hem de bir acizane
özlüyor seni
buram buram
kucak kucak
-Mustafa Yıldırım