Yalnız incitmekten sakınırım

Yalnıza haksızlık etmekten sakınırım. Haklı olsam da kendimi haksız çıkarırım karşısında. Yalnız olan, acısını nasıl unutur. Bir derin kuyudur o. Taş atsanız, taş dibe inse kim çıkarabilir taşı.

Yalnızı incitmekten daima sakınırım, sakın ola incitmeyin yalnızı. Diyelim ki incittiniz. Eh artık öldürün de. Korkunçtur ona haksızlık etmek, haksızlığa yalnız katlandığını seyretmek.Yalnızlığı kimsesizlikle karıştırmamak gerek.

Yalnıza, derinliğini anlamak için sonda gibi birkaç soru salsak yüreğine, bir bakarsın, kendinden öte sevmeye hazır, sadece gözyaşını tanımış, gençliğinde yaşlanmış olgunlaşamadan....

Genç olanın, hamdır sevgisi, nefreti hamdır, yalnız yaşlanmaya katlanmayı öğütleyemem doğrusu. Yalnızlığınızla baş etme gününüz daha gelmedi. Yaşlanmak için çok erken daha.

Kurtçukların içini boşalttığı bir ağacın dalında tatlanmayı bekleyen meyveler, henüz olgunlaşamadan, ilk fırtınaya yenik düşerler. Sağlam dallar bulup sıkıca tutunmak, sağlam olan bütün değerlerin hırsızı olup, sevgiden yana açık elle, ayak basılmadık yol bulup inançla yürümekten başka çare yok gibi.

Aynaya baktığımda gördüğüm, yalnızlığıma rağmen güçlenen kendi yüzüm. Kusurum, usul kükremeyi hiç öğrenemedim.

Kaşınırken hırçın duygularım, katıksız yüreğimde beslediğim sevgime unutmadım şükretmeyi. Yeryüzü cennet, bugünüm sonrasızlık, kirli sözlerden arınmış temizliğim ve... yalnızlığımla 48 yılı devirdim.

SESLENİŞ

Son kazında buldun kendi gömünü, göremedin.
Üzerine ağırlığın ruhu çöktü, çözemedin.
Senin olanı alamadın, senden sakladılar, bulamadın.
Kendini sevmeyi beşikte yasakladılar, sevemedin.
Yasaklar dolu çeyizine "iyi ve kötü" dediler, inandın.
Seni , deve gibi çökertip yük yüklediler, yüklendin.
Yüke, kendine katlanamadın, kızgındın, söylendin.
Soylu, süslü bir kabuk armağan ettiler, kabul ettin.
Sadece kendi kulaklarıma söylesem de,
Sana bir türkü yakacağım,
Yüreğin uyansın, gözlerin dillensin.
Utanma sev, ama önce kendini sev...