- Kategori
- Şiir
Yalnız zamanlar

Aşiyan'da Yalnız adam. Kendi kendim...
Mahşeri dedikleri
Bu olsa gerek
Alışık değilim
Ben
Böyle kalabalıklara
Tramvay’a biniyorum
Diz dize göz göze
Canım sıkılıyor.
Yerebatan sarnıcına girsem
Karanlıklar
Ipıslak kalabalıklar.
Beyoğlu;
Canım Beyoğlu
Nerde, nasıl, ne oldu?
Sanırsın ortadan kayboldu.
Dön dolaş
Sanırım en huzurlu anlar
İstanbul’da
Yalnız olduğun zamanlar.…
Çapa – Şehri Şahini