- Kategori
- Şiir
Yalnız
Yeryüzünde bana ait bişeyler aradı gözlerim.
Kör olmak isterdim...kör olmak.
Bana ait tek bişey yoktu...
Herşey yerini seviyordu sadece.
Benim olmayan, yüzeyi terim gibi kokmayan yatağım.
Dolap, halılar...
Bana ait tek bişey bulamamanın,
acısıyla kıvranıyorum işte.
Duvarlar tek bir çivi çakmamışım ömrüm boyunca.
Duvarın canı mı vardı yoksa?
Bana ait bişeyler olsaydı keşke.
Ben gibi kokan annem, ya da annem gibi kokan ben.