Yalnızlık ve ben

Pencereden baktım, sabah dalda kuşlar sevişiyorlardı, sanki cıvıl cıvıl  kavga mı ediyolardı, yoksa gülüşüyorlar mıydı, anlayamadım! O an kendimi onların yerine koymak istedim. Kuşların yerinde olmayı arzuladım. Yalnızlığımda o kadar kaybolmuşum ki; gülmeyi unuttum.  

Cıvıl cıvıl bir hayat var önümde yaşanacak,  tatmak lazım, tatlısıyla acısıyla, gülmek ağlamak var.

HAYATTA HEP BERABER.