Yanacağım güneşinde

Siz hiç kendinizi bir uçurum kenarında buldunuz mu?

Aniden…

Gitmek istediniz mi?

Herkesten ve her şeyden.

Siz gözlerinizde Güneş’i gördünüz mü?

Ya da Ay’ı gecenin sessizliğinde

Öfkenizden saatlerce yürüdünüz mü? ,

Çıktınız mı kalbinizin merdivenlerinden?

Kaldınız mı soluk soluğa?

Yoruldunuz mu sonra?

Yaşanmışlıkların ardından geriye kalan,

Kırık bir elbise askısı, dağınık bir ev

Ve gözyaşı…

Senden arta kalan,

Hüznün yüzü aynada bana bakan.

İşte ben yürümek isterken Güneş’e

Tuttu gözyaşı, kıskıvrak yakaladı beni

İkimizde sarıydık hâlbuki

Artık bilmiyorum sana gelen yolları

Basamakları eksik merdivenlerin

Ya da ne bileyim

Kırık belki bir yerlerde bir şeyler

Çok şey istedim belki

Ben Güneş’e yürürken yanmak,

Ben Ay’a bakarken bir el,

Ben sana bakarken seni istedim.

Sen bana varırken ne bekledin?

Söz veriyorum sana…

Bugün olmazsa bir gün, belki bir gün

Yanacağım Güneşinde Yalnız…

Ben, bilmiyorum beni…

Bir gün hatırlatırsan beni bana

Söz geleceğim sana…