Yanılmışım

Yanılmışım ah yine yanılmışım

Tahammül gösteremediğim cümle

Yüreğimi kor alev yakan söz

Yenilginin hazin çığlığı yakan köz

Sevdanın konağı diye kapına sığındığım

Hayatıma iz olacak gülüşünle kimsesizliğime kucak açarsın sandım

Bana yar olur beni tatlı gülüşünle sarasın

Kırık dökük düşlerime düş olursun

Yalan dünyama gerçek  olursun

Kendine has dokunuşunla yaralarımı sararsın sandım yanıldım

Çok mu zordu bir damla sevmek

gülen gözlerinle ışık olmak

özlemlerin romanını bende yazsaydın

ne olurdu

Sen ayrılığın romanını bana  yazdırtın

Yanıldım yine  ah yine yanıldım

Ah yanılgım yine haklı çıktın çıldırttın

Tahammül gösteremediğim cümle

yüreğimi kor, alev yakan söz

Yenilginin hazin çığlığı yakan köz yanıldım

Yine yoldaşsın bana hüzünlerine günahlarıma,

mevsimlerime hayatımın dramına yoldaşsın

Ritimsiz soluklarıma ,hayal kırıklığıma yine sen kamçısın 

Mehmet Aluç