Yargı bağımsızlığı, tarafsızlığı

Yargı bağımsız ve tarafsız olmalı El- Hak doğru. Bizler, her birimiz, kendimiz, ne kadar bağımsızız, ne kadar tarafsızız?

Tarafsız olabilmek mümkün mü? Hepimizin küçüklükten edindiğimiz ve bırakın terk edebilmek veya değiştirebilmek, aksine giderek pekişen değer yargılarımız (value judgements) yok mu? Ben değer yargılarımız dedim, isterseniz siz de önyargılarımız deyin.

Türbanı yasaklayan yargı ne kadar tarafsızdı? Ak Partiye kapatma davası açan ve yürüten yargı ne kadar tarafsızdı. Bunları destekleyen profesörler, hukukçular, aydınlar ne kadar tarafsızdı?

Nazım Hikmet’i, Orhan Kemal’i, Kemal Tahir’i, Sabahattin Ali’yi ve daha nicelerini, solcuları veya sağcıları hapse gönderen yargı ne kadar tarafsızdı? Menderes’i, Zorlu’yu, Polatkan’ı veya eski maliye nazırı Cavit Bey’i ipe gönderen yargı ne kadar bağımsız ve ne kadar tarafsızdı? Bu mahkemeler, bu yargıçlar bağımsızdı diyebilir miyiz? Tarafsızdı diyebilir miyiz?

Durun canım, hemen kızmayın, ben sadece sordum, siz istediğiniz gibi cevap verebilirsiniz? Hatta çok sıkışırsanız, “ama efendim o zamanın şartları” diye “her eve lazım” cinsinden bir cevap da verebilirsiniz. O zamanın şartları, bu zamanın şartları, her zamanın kendi şartları, bunlar yuvarlak laflardır.

Bizler, her birimiz, kendimiz, ne kadar tarafsızsak, ne kadar bağımsızsak, yargı da o kadar tarafsızdır, bağımsızdır. O zaman, bu zaman, her zaman. Münferit olarak, kendi değer yargılarına, kendi inançlarına, kendi yaşam tarzına ters kararlar verebilen yargı mensupları da yok mudur? Elbette vardır ama ben naçizane bunu genelleyemeyeceğimiz kanaatindeyim. Şüphesiz yanılıyor da olabilirim. Sürç-ü lisan ettiysek affola.