Yarım kalmazsam hayata!

Korkuyorum bu dalgaların birgün sensizliğe dönüşeceğinden.

Bazen hırçın bazende sessizce vuruyorlar kıyıya.

Korkuyorum ya dalgalar vurmassa bir daha kıyıya. Ardında bıraktığın sahil ya seni vurursa her bahar kıyıya sonra çekilirse sonbaharda geriye, ya sen varken açan çiçekler solarsa tekrar dalga seslerinin çekilmesiyle.

Yüreğim adımlarını tamamlayamazsa, zaman yetmezse tutku dolu dakkalarıma. Zaman yetmeden akıp gidrsen avuçlarımdan.

Hayat akarsa avuçlarımdan hiç uğruna, yarım kalırsam hayata

Yarım kalır yalvarışlarım, bakışlarım, sözcüklerim...

Yarım kalır yüreğim.

Kumsala değil yüreğime kazılır giderken bıraktığın adımlar, dalgalar siler adımlarını ama yüreğimdeki adımlar iz bırakır yaşama dair.

Şimdi kış dalgalar hırçın, güneşi bekliyor belkide hırçınlığına son vermek için. Yeniden açmayı bekliyor bahar çiçeklerini, toprak yeniden filizlenmeyi bekliyor. Sonra kış gelecek, acılar yaşanacak dalgalar yine hırçınlaşacak, silecek adımlarını kumsaldan, çiçekler yeniden solacak.

Sahil yine hırçın dalgalarla baş başa sensizliği bırakacak yüreğime, korkularım bir sonraki baharı bekleyecek yine.

Yüreğim beklerse...
Yarım kalmazsam hayata!