Yarin yanağından gayrı...

Bugün 3 Haziran…

48 yıldır yok Üstat!

Söylenecek çok şey var onun için…

***

Gençliğimizde ‘SOL’ karşıtlarının en büyük silahı “Şapka önermesi(!)” ydi…Kahvelerde, evlerde, sokakta.. Velhasıl hemen her yerde ‘SOL’ dendiğinde karşıtları “Hadi ordan be! Bunlar her şeyi ortak kullanıyormuş. Sen evine gittiğinde, kapıda bir erkek şapkası varsa girmemen gerekirmiş. Çünkü adamın biri eve girmiş senin ananı, bacını, karını…”diye başlarlardı.

***

Bu sataşmaların verdiği huzursuzluktan mı, bu safsataları bertaraf etme çabasından mı bilinmez, 70'lerin sosyalist söyleminde aşkın hiç yeri olmadı. Devrimci gençliğin “her kadın bacıdır” söylemi duygulara, dillere pranga oldu. Aşkı yüreğinde taşıyanlar dile getiremedi. Güdük kaldı, ‘Sosyalist Devrim’ ütopyasının ağırlığı altında ezildi yüreklerdeki aşk duyguları.

Devrim bayraklarının açıldığı üniversite yerleşkelerinde aşk yasakları kondu. Dışlandı ‘Arkadaş’ sözcüğünü ‘hayat’ ile birleştirme eğilimliler.”Lümpen” yaftası asıldı boyunlarına.

İdam öncesinde görüştüğü Yazar Erdal Öz’e "Bu yeni kuşak çocuklar doğru dürüst aşık bile olamadılar" derken Deniz Gezmiş, yüreğinden diline düşemeyen sevgiliden özür mü diliyordu acep?

***

1930’lu yıllarda da mı söylenirdi bu sözler, ya da Üstat, gelecekte söyleneceğini mi hissetmişti bilinmez ;

“…Hep bir ağızdan türkü söyleyip

hep beraber sulardan çekmek ağı,

demiri oya gibi işleyip hep beraber,

hep beraber sürebilmek toprağı,

ballı incirleri hep beraber yiyebilmek,

yarin yanağından gayrı her şeyde

her yerde

hep beraber!

diyebilmek

için

on binler verdi sekiz binini...” diye yazmıştı Şeyh Bedrettin Destanı’nı..

”Yarin yanağından gayrı…” yı ‘herşey’lerin dışında bırakarak.

Bugün 3 Haziran…

48 yıldır yok Üstat!

Söylenecek çok şey var onun için…

Hey okur hadi bir şey de sen söyle!