Yarınlar Hükmündeyim

Kaç zamandır ısssız
Yalnız.
Sağır bir hal.
Birinci dereceden akraba olmuş sanki
Duvarlar.
Ne severler.
Ne gülerler halime.
Ne acırlar ,
Ne ederler tek kelime.

Bozkırda tren olsam.
Tanırdı baharda tüm gelincikler sesimi...
Girerdim kalbinin tam ortasından dağların da,
Bir ah etmezdi.
Yazmamıştır bu topraklar,
Kadeşten beri,
Böyle sulh.
Böyle kendi yolunda.
Ama kılıç,
Ama gürz,
Ama kanlada olsa...

Uzansam Boğazköy ovasına,
Dayasam kulağımı toprağa.
Labarna ''gel!'' dese.
Sanatçı ellerimizle çömlek yapalım.
Gömelim kat kat yerin altına.
Görür biri.
Tanır biri.
Kazar elbet ,
ÇIkarır.
Kurban olduğum,
Tutar el üstünde,
Kil yalnızlığımı.

Uzak ihtimaller sıkıştırıp,
Sarhoş şişeye,
Ak saçlarına dolasam dalgaların.
Bafra deltasında,
Alüvyonları yara yara,
Kızılırmağı zorlasa.
Sonra,
Yorgun argın bir savaş sonrası,
Verse emanetini,
''Lan oolum ,
Ne çok sevmişim ben seni''

Hah işte!
Tam o anda işte!
Güle döner İbrahimin ateşi.
Miadını doldurur Sodom Gomorra...
Batan batsın...
Dönersem taş olayım...
Muharref olsun dün.
Yarınlar hükmündeyim...