Yasak-sa yasak-mı kalmalı

39 yaşındayım. 17 yaşında sigarayla tanıştım. Sıkı bir tiryaki olarak tam 17 yıl keyifle tütürdüm sigaramı. Hiç bir zaman bırakmadım, bırakma gereğini ise hiiiççç duymadım... Seviyordum sigara keyfini, çay-sigara keyfini seviyordum, sohbetlerde kendini kaybedercesine nerdeyse ardı ardına sigara içmeyi seviyordum. 17 yılın sonunda, fiziksel gereksinim bile henüz ortada yok iken, vazgeçtim ondan. Keyif de verse, onunla olmayı sevsem de ondan vazgeçmem gerektiğini biliyordum. Tam iki yıl sürdü bu mücadelem. Ben bıraktım, sigara beni bırakmadı... Bantlar, sakızlar, kuruyemişler hepsini denedim. En fazla birkaç gün sürdü bu ayrılıklarım. Olmadı olmuyordu... Kolay olmadı ondan uzaklaşmam, iyi bir tiryakiydim. 22 Mart 2004 :) sevdamdan vazgeçtiğim gündür. Sigara sağlığa zararlı ve beni ölüme götürüyordu. Bu sebeple bıraktım onu.. Bu sebeple destekledim gelen sigara yasağını..

Ama şimdi, bu yasal düzenlemede bir haksızlık olduğunu görüyorum... Beni koruyan yasa, benden olmayana yaşama şansı vermiyor... Sigara içenlere, sosyal yaşantı yasaklanmış gibi... Adamlara, yer kalmadı... Katlarda odalar olabilirdi ya da mekanlarda özel bölmeler yaratılabilirdi... Bu işte bir yanlışlık var... Devlet dairelerinde katlarda içmek yasak, çalışanlar saat başı asansöre binip bahçeye iniyor, 10 dakikalık ara oluyor 20 dakika... Öğretmenler ise ne bina içinde ne de bahçede sigara içemiyor... Şimdi havalar iyi peki ya kış aylarında ne tür görüntüler olacak etrafta dersiniz. Yasaklar sayesinde nelerden oluyoruz farkında mısınız? Zaman, işgücü kaybı, psikolojik savaş neticesinde yaşanan gerginlikler, huzursuz topluluklar....

Oldu olacak sigara üreten fabrikaları da tamamen kaldıralım ve yurt içine sigara sokulmasını yasaklayalım... Hükümete ve sağlık bakanına beni koruduğu için teşekkür ediyorum;onlara bu anlamda attıkları bu adım için minnettarım; ama çevremde ne yazık ki tiryaki olan kişilere de bir yaşam alanı yaratmasını diliyorum.

Yaşam hepimizin.. Onu hakca kullanmak da herkesin hakkı.. Ben sağlığımı koruyabilmeliyim ama bunun karşılığında başkalarının da sağlıklarından olması gerekmemli. İçilenin bir zehir olduğu ve adım adım ölüme doğru bir yolculuk yapıldığı herkes tarafından bilinmekteyken bu inatlaşma neden? Sigaraı içenleri dışalamk yerine, el uzatmak gerek.. Onlara bu alışkanlıklarından vazgeçmeleri teşvik edilmeli, sağlık kuruluşlarından bu konuda yardım alabilmeleri desteklenmeli, buna uygun yasal düzenlemeler yapılmalı. Unutmamalı ki eğitimde yasaklardan ziyade teşvik ve ödüller başarı getirir. Dilerim hakça ve adil olan bir çözüm yolu ile yasa tekrar ele alınır ve bizden olmayana bize rağmen yaşam hakkı verilir...

Ben, sağlıklı yaşam alanları yaratmak adına, sigarayla mücadelede vatandaşını "döven" bir devlet istemiyorum.

Sevgiyle kalın