Yaşam gülümsedi

Ağaçlara su yürüdü, tomurcuklar patladı, pembe, beyaz çiçekler pıtrak gibi açmaya başladı. Rüzgar yeşil tarlaları şöyle bir yaladı ve yaşam gülümsedi...

Evet, uzun ve yorgun kış günleri geride kaldı. Doğa her zaman olduğu gibi kendini yeniledi, şimdi her taraftan buram buram bir yaşam coşkusu yükseliyor. İnsanlar bu kez de bahar yorgunluğunun sarhoşluğunu yaşıyor; ama bedenlerde ve ruhlarda hissedilen tazelenme bu sarhoşluğu alıp götürüyor...Bir bakıma, sanki haiflemiş, bir kuş gibi kanatlanmış hissediyor insan kendini..Kuş dedimde, beni duymuş olacaklar ki şakımaya başladılar işte ağaçlarda...Bir mutluluk şarkısı söyledikleri...Ve, tabi hemen hatırladım, hani çocukluğumuzda hep bir ağızdan söylediğimiz güzel bir şarkı vardı; "kuş sesleri ovalara yayılır, insan buna hayran olur bayılır." 
Ah, ne güzel günlerdi, şimdi uzaklarda olsa da her bahar aynı duyguyla ruhumuzu sarıp sarmalayan, yaşam sevincimizi arttıran...

Sadece bu kadar mı, ya dağlardan yayılan o mis gibi çiçek kokuları, derelerin şırıltısı, masmavi gökyüzünde birbirini kovalayan küçük pamuk bulutlar...

Hoş geldin bahar, sen geldin yaşam gülümsedi....