Yaşamın anlamı yeryüzü

Bozkırın ortasındaydım.

Kuvvetli esiyordu rüzgar ve temizliyordu havadaki nemi ve tozu. Netleştiriyordu herşeyi.

Orada, her şey sakin ve dingindi.

Saksağan, köpeğe inandığı şeyler nedeniyle saldırmıyordu;

Köpek yemeğinden arta kalanları yemeğe gelen serçeleri öldürmüyordu.

Saksağan kendi işine bakıyor, köpek tozlu yollarda dolaşıyor, serçeler bulduklarını ağızlarında yuvalarına taşıyordu.

Kelebek bir çiçekten ayrıldığında arı geliyordu. Arı kelebeği sokmuyordu.

Köpek, yaklaştığında saksağana havlamıyordu. Büyük köpek küçük köpeğe saldırmıyor; beraberce tozlu yolları dolaşıyorlardı.

Rüzgar zamanı gelince duruyordu, hava kararıyor, yıldızlar çıkıyordu. Baykuş sesleri duyuluyordu ara sıra, bir de, bir kaç köpek havlaması.

Kimse kimseyi öldürmedi, kimse kimsenin zihnini yalan dolanla zehirlemedi, kimse kimsenin arkasında iş çevirmedi, kimse kimsenin arkasından konuşmadı. 

Köpek benim hangi saati taktığıma bakmadı, saksağan hangi marka pantolon giydiğimi incelemedi, ben köpeğin mama kabı yoğurt kabıymış diye kınamadım, domatesler saçlarımın dağınıklığına aldırmadı. 

İnsan da dahil, herkes kendi işine baktı, yapılacak çok iş vardı. İş yapılmayan zamanlarda da, kimse zihnini gereksiz çöplerle doldurmadı, uzak tepeler, tablo gibi durgun kıpırtısız köyler ve barışçıl doğa gibi dingin ve yeryüzüyle akışta kaldı.

Yaşamın anlamı nedir?

Yaşamın anlamı; yeryüzüyle uyum içinde olmaktır.

----------------------

Bugün, bir ağacın kuytusunda

Kutsal bir düşün,

uykusundaydım