Yaşamın geometrisi

Merhabalar;

Mümkün olsa da bu satırları size bir başkası okusa, sizde gözleriniz kapalı, yaşasanız.

Bir dalganın içine kendinizi bırakıp onunla birlikte salınsanız. Bakın ortaya neler neler çıkıyor.

Hiçbir şey yokken O vardı. Merak ve sıkıntıdan, kendinin ne olduğunu çözme özlemi boşluğa kendinden bir bilinç kırıntısı atmasına sebep oldu. İşte o kırıntının varlığı sahibi ile arasında bir aydınlık oluşturdu. Şaşkınlık içinde bir hareket yaptı, durdu, sonra döndü, yine atıldı ve yine durdu. Böylece 6 farklı konumda gitti gitti geldi.Öne-arkaya, sağa-sola, yukarı-aşağı. Dönüşleri hep kaynakta sonlanıyordu.

Bir kere bu altı yolu öğrenmişti ya bu sefer de bu noktaların arasını merak etti. Birinden yola çıktı ve durduğunda başladığı yerdeydi. O zaman bir halka yaptığını anladı. İçinde kendi olduğu için artık o bir küre idi. Bu sefer dışarıyı merak etti bildiği tek ölçüyle 2.küreyi oluşturdu. Birbirinden hiç farkları yoktu. Bu iş hoşuna gitti. Ve böylece kendini yansıtmaya devam etti. Bu süre içinde de 6 tane küre yapmıştı. Bu böylece sonsuza kadar gidecek gibi görünüyor..

Ortaya çıkan şekilde neler yoktu ki, 3, 5, 6, 8 yüzlü prizmalar, piramitler, küpler. Kısacası bu yaşamın kendi çiçeğiydi.

Bu anlatımlar sözcükler aynı olmasada ana fikir sabit olarak Drunvalo Melchizedek’in “Yaşam Çiçeğinin Unutulmuş Sırrı-1” kitabındandır.

Benim gibi matematik, geometri ve arkeolojiye meraklı olanların okumasını isterim.

Bazı şekillerin nasıl oluyor da yüzyıllar farkıyla farklı kültürlerde çizilmiş olabildiğini, yine farklı yörelerde farklı zamanlarda yaşayanların nasıl aynı bilgilere ulaştıklarını anlamaya çalışıyorsunuz.

Yaşam bir muamma gibi görünse de incelenmesi çok öğretici ve zevkli.Bu kitabı 2004 yılında sadece üzerindeki şekillere vurulduğum için almıştım.O günlerde şöyle bir bakmıştım.Hep derim ya tesadüf yoktur. Bu kitabı o zaman okusaydım belki şimdiki kadar kayif ve anlayışım olmayacaktı. İşte bir kozmik şaka daha. Ama şimdi virgülüne kadar çizerek, deneyerek okudum.Anladım ki hepimizin içinde varoluşun sırları yatıyor ama biz okumasını bilmiyoruz.

Canım sıkıldıkca kağıtlara çiziktirdiğim şekillere bakıyorum da, yaşam bizlere onu anlamamız için o kadar çok sinyal göndermiş ki. Sizlerde dikkat edin sıkıntıyla çizdiklerinize.

Birgün bu kitabı okurken “AAA ben bunu hep çizerim “demeyin sonra.

Sevgiyle kalın.