Yaşamını insanlığa adamış Türkan Saylan...

ALÇAKLAR; Kin ve nefret kusanlar, Utanması arlanması olmayanlar. Omurgasızlar. Felsefesi karalama ve iftira olanlar. Hastalığa, ölüme alkış tutanlar. Manşetlerde göbek atanlar, zil çalıp oynayanlar. Din bezirganları. Siz hiç bu kadar çiçek gördünüz mü?Demet demet papatyalar, karanfiller... Siz bu kadar insanı bir arada gördünüz mü?Kadını erkeği, yaşlısı genci, insan selini... Muradınıza erdiniz mi, utandınız mı izlerken, Türkan Saylan’ın kardelen çiçeklerini? Gözünüz kamaştı mı sevgi güneşinden? Yarın hangi manşeti atacaksınız? Hangi yalanı uyduracaksınız? Utanmadan hangi yüzle yazacaksınız? Siz Türkan Saylan’ın izinde akan sevgi selinde boğulacaksınız. Siz tarihin kara sayfalarına yazılacaksınız. Oysa Türkan Saylan gönüllerde hep yaşayacak. Kardelenler solmayacak. Sizler karanlığı şiar edinenler. İnsanlıktan nasiplenmeyenler. Sevgi nedir bilmeyenler. Kızlarımızın kadınlarımızın vicdanında hergün öleceksiniz.Türkan Saylan’ın sevgi güneşinde eriyeceksiniz. Haydi yarın gazete manşetlerinize. Biz bilim ve insanlık Düşmanıyız yazın. Size çok yakışır. 19/05/2009-İZMİR Yapukay Yenilmeden.. Eğilmeden.. Dimdik!.. Türkan Saylan ölümsüzlüğe vardı. Ardında ona minnet, ona şükran dolu on binler, sevgi, saygı dolu milyonlar bırakarak. Türkan Saylan ölümsüzlüğe vardı. Yenilmeden. Eğilmeden. Dimdik. Türkan Saylan ölümsüzlüğe vardı. Ölümüyle bir takım alçakların canına okuyarak... Darbeci, bir ömrü pek çoğunun yanına bile yaklaşmadığı cüzamlılara adar mı? Darbeci, bir ömrü bu ülkenin genç kızları çağdaş eğitim alsınlar, okusunlar, uygar Türk kadını olarak ülkeye hizmet etsinler diye tüketir mi? Darbeci öldüğü ana kadar, insan için, insanlık için, bilim, çağdaşlık için savaşır mı? Türkan Saylan doktordu. Hastalığını biliyordu. Sonunu da.. "Ölüme hazırım" diyecek kadar biliyordu. Yılları değil, günleri sayılı insan "Darbeci" olabilir mi? Darbeyi düşünebilir mi? Ama alçaklığın, ama hainliğin, ama utanmazlığın sonu yok... Dediler... Aslında diyerek kendi kuyularını kazdılar.. Nasıl kazdıklarını bugün sindikleri delikten, canlı yayın yapan televizyonları izlerken görecekler... Hıcal Uluç Ölürsem Açık bırakın balkonumu. Ülkemde bütün kızlar okula gider. (Balkonumdan görürüm onları.) Çağdaş kadınlarımız türkü söyler. (Balkonumdan duyarım onları) Ölürsem Açık bırakın balkonumu!
Ben ölünce gömün isterseniz rüzgâr gülüne

*****
İnsanlarda tek zorlu kanun,
savaşlara, yoksulluğa karşı
kendilerini ayakta tutmaları,
ölüme karşı yaşamalarıdır.
İnsanlarda tek güzel kanun,
suyu ışık yapmaları,
düşü gerçek yapmaları,
düşmanı kardeş yapmalarıdır.

Paul ELUARD*******


Yaşamak sadece sevmektir, inan bana. Sevmeyenler dünyamızda yaşamıyor. Yaşamak suda, toprakta, insanlarda görünerek; bir zeytin ağacı gibi. Bir zeytin ağacı gibi, ne güzeldenize yakın olacaksın, uzayan dallarında, yapraklarında ışıkta derinlerde köklerin. Bir zeytin ağacı gibi, bin yıl severek yaşamak her gün... Arif DAMAR “...Geçtiğimiz o ilk nehirlerden beri. suyun ayakları olmuştur ayaklarımız ellerimiz, taşın ve toprağın elleri. yağmura susamış sabahlarda çoğalırdık törenlerle dikilirdik burçlarınıza. türküler söylerdik hep aynı telden aynı sesten, aynı yürekten dağlara biz verirdik morluğunu, henüz böyle yağmalanmamıştı gençliğimiz...” GÜLE GÜLE TÜRKAN SAYLAN RAHAT UYU...