Yaşamla Ölüm Arası Bir Yer

ÖLEMEDİM 

Birikmiş ne varsa içimde firadaydı bu gün. 

Biraz hırs, biraz kin, çokça hüzün. 

Sonuç hep aynı: 

Cömert gözyaşları… 

O kadar cömert ki hiç engel tanımadı. 

Ne kızaran , sızlayan, şiş gözlerimi. 

Ne kısılan titrek sesimi. 

Çıkamıyorum bu çıkmazdan dedim defalarca iç sesimle… 

Haykırdım, duyamadım. 

Kayboldum, bulamadım. 

Ölmek istedim sadece. 

Üzerimdeki tek örtü toprak 

Tek derdim günahlarım olsun istedim. 

Neden umut sadece göz kırpıp kaçıyor 

Sevgi hep yalan söylüyor 

Mutluluk saklambaç oynuyordu benimle? 

Yok muydu bu dünyada kuş tüyü yastıkta uyunacak bir gece? 

Ölmek istedim sadece 

Üzerimdeki tek örtü toprak. 

Tek derdim günahlarım olsun istedim. 

Hadi dedim kendime 

Yolculuk zamanı. 

'Anne’ diyen küçük bir kız çocuğu sesi yetişti dönüşü olmayan yola çıkmadan. 

Ne gidebildim, ne kalabildim. 

O sesten üç tane daha olduğunu hatırladım birden. 

Ölmek istemiştim sadece. 

Üzerimdeki tek örtü toprak 

Tek derdim günahlarım olsun istedim...

Olmadı, olamadı 

Bir kez daha 

Ölemedim...