Yaşanmışlıkların külünden bayramlar

Bir akşam lambalar maraz bir solgunlukta
Asık suratlı sokaklara
Sıska sıska kusuyordu.

Ve eşsiz işsiz yanlızlıklara
İnce ince kederli zamanlar susuyordu...

Her köşede külleniyordu avuç avuç ömürler,
Nefeslerini biriktiren adamların,
Abanoz avuçlarında...

Bir kent terkediyordu aydınlıkları
Ve kalabalıkları...
Gökyüzüne saplı bir tığ gibi ipince
Ve kimsesiz çığlıkları...

Sığınıyordu eteklerine anaların
Ürperten bir siren gibi
Terli düşlerinden kaçan çocuklar.
Babalar her yoksullaştığında...

Vah benim nazlı gerçeğim!
Vah benim riyakâr dilim!
Kan kusmadan susmanın
Günahkâr bir fahişeden
Ne farkı olabilir ki?

Bir şiir yazalım, adı;
Yarın bayram olsun...
Bu dağın küllerinden
Zümrüd_ü Anka doğsun...