Yazları kurak ve sensiz

Biz hiç yaz görmedik seninle.
Bir söğüdün dibinde oturup,
Güneşin yaktığı tenimizi dinlendiremedik beraber.
Akşam esen hafif bir rüzgara kapılıp
Sevdiğimizi söyleyemedik delicesine.

Biz hiç yaz görmedik seninle.
Kızgın kumlardan serin sulara atamadık kavgalarımızı,
Papatya fallarına bakamadık sıcak bir temmuz akşamında.
Birbirimize susasak bile sarılamadık sımsıkı,
Gurur durdu hep yanı başımızda.

Biz hiç yaz görmedik seninle..
Kışları hiç sevmesekte kışın sevdik birbirimizi.
Yaz oldu, kaçtık sevgimizden.
Bir hiç uğruna heba ettik kendimizi.

Biz hiç yaz görmedik seninle.
Yağmurdan kaçtık doluya yakalandık her seferinde.
Sevgililer sokaklardaydı tüm yaz boyu el ele
Biz seninle yine dolandık durduk olmazların peşinde.

Biz hiç yaz görmedik seninle.
Sanki güneşi sevmeyen bir çiçekti sevgimiz,
Biz değer verip sevemedik belkide.
Tüm ömür sevebilecekken seni,
Bir mevsime sığdıramadık sevmek kelimesini.


Şimdi önümüz sonbahar.
Sararıp dökülecek yapraklar sevgimiz gibi tek tek...
Sonrası hep acı, sonrası hep kış,
Buz tutacak her yer ama soğumayacak kalbim bir tek..
Seni kimler ısıtır bilinmez ama
Bana içimde sakladığım sıcacık sevgim yetecek.