Yazmayın

Çocuk ellerde dövülür yarınları yaşamlarının

Simit satarken

Mendil satarken

Sigara satarken çocuk ciğerleriyle

Çöp dağlarında

Ayıklarken ekmeği, aşı, gazeteyi, demiri

Küçük bedenler

Hatta ölürken,

Sokakta, köprü altında, inşaatlarda, yollarda

Kısacık yürüyüşlerinde yaşamlarının

Yazmayın artık

Atın bütün yalanlarını masal kitaplarının

Açın kapılarını pencerelerini, yüreklerinizin

Temizleyin düşüncelerinizden kirleri

Kısın seslerinizi, usulca, sakin, bağırmadan, ürkütmeden

Yaşamayı yazın

Bir masum gülümseyişinde çocukların

Ölüm uzak olsun çocuktan.

Sevim Karaman

Emekli eğitimciyim. Yirmi iki yıl ilköğretim okulu öğretmenliği, on altı yıl müdür yardımcılığı v..