Yediğin dayaklar

Henüz on dört yaşında, kopardılar dalından,

Başlık parasına sattılar, kimse bilmez halinden,

Otuz beş yaşındaki hoyrat elinden,

Yediğin dayaklar yetmedi gülüm.

Sürüklendin yerlerde, adın dillerde,

Soldun, parçalandın hoyrat evinde,

Baharların öldü, kışa çevrildi,

Yediğin dayaklar yetmedi gülüm.

Dayanır mı bunca eza, cefaya bu can,

Bulaştı zalimin kanı eline hemen,

Hançerin ucunu vurdun kendi kalbine,

Yediğin dayaklar son buldu gülüm.

 NAHİDE ÇELEBİ

25 Kasım 2011 Ankara

Kadına şiddet nedeniyle yazdım