Yedigöller: Dünya'nın sekizinci harikası

Çok sevdiğim arkadaşım Ahmet Göktaş'ın gezi yazısını paylaşacağım sizlerle,
Bu harika gençler ile dost olduğum için çok mutluyum,
Harika bir haftasonu gezisi yaptılar geçenlerde,
Bunu herkesle paylaşmalarını söyledim çektikleri fotoğraflar inanılmaz çünkü,
Her biri tablo sanki
Ahmet'in kaleminden okumaya ne dersiniz Yedigöller gezisini;
Gezmeyi çok seven arkadaşımız Senem’in organizasyonuyla Yedigöller gezimizi ayarladık. Sonbaharın tüm güzelliklerini bir arada görebilmek için Yedigöllere Ekim sonu Kasım başı gibi gidilmesi gerektiğinden 1 Kasım tarihinde sabah 8’de  AŞTİ’den (Ankara'dan) yolculuğumuz başladı.  İki buçuk saat civarı süren yolculuğumuz boyunca haftasonu erken kalkmanın mahmurluğu olsa da otobüste iki kez yapılan çay
kahve servisi ve muhabbetle yolculuğun nasıl geçtiğini hiç anlayamadık.
Mengen terminalinde bizi karşılayan Harun Bey, pikabıyla güzel bir off road yolculuğu sunarak Yedigöller Aile Pansiyonuna ulaştık. Yedigöller Aile Pansiyonu, orman köylüsünü kalkındırma projesi kapsamında devlet desteği ile kurulmuş bir pansiyon olmakla beraber Yedigöllere en yakın konaklama olma yeri özelliğine de sahip.
Vakit kaybetmemek için hızlıca çantalarımızı odalarımıza bırakıp Yedigöllere doğru yola koyulduk. Yol boyunca kışı karşılamaya hazırlanan ağaçlar sonbaharın tüm güzelliklerini barındıran bir biçimde sarıdan kahverengine aralarında yeşillikler serpiştirilmiş şekilde bize renk cümbüşü sunuyorlardı.
Ve nihayet Yedigöllere ulaşmıştık. Hava kapalı ve puslu olmasına rağmen yağmurun yağmaması sevindirici bir durumdu ve sanki biz sonbaharın o sevdiğimiz hüznünü barındıran bir tablo içerisindeydik. Ancak çok acıkmış olduğumuz için Büyükgölün kenarındaki masalardan birinde arkadaşlarımızın evlerinde hazırlayıp getirdiği dolma, börek ve keki Harun Bey’in kahve servisi eşliğinde midemize indirdik. Artık muhteşem Yedigöller doğa yürüyüşü ve fotoğraf turu başlayabilirdi.
İki ahşap köprüsü ve seyirlik terasları bulunan ve isminden de anlaşılacağı üzere Yedigöllerin en büyüğü Büyükgöl’ün kenarından yürüyerek araçla yanından geçtiğimiz Seringöl’e doğru ilerlemeye başladık. Ekipteki fotoğraf meraklısı arkadaşlarımız bizi ve muhteşem sonbahar manzaralarından hatıra kareleri oluşturmakla meşgullerdi.
En derin yeri 2 metre olan Seringöl bu civarda kurulmuş olan bir Alabalık çiftliğinin suyunu da sağlıyormuş. Seringöl’ün etrafındaki patika yola girdik ve artık ayaklarımızın altında dökülmüş sarı yapraklar ve bu yapraklara karışmış çamurumsu toprakta tertemiz havanın ve manzaranın tadını çıkara çıkara ilerlemeye devam ediyorduk.
Deringöl’e ulaştığımızda bayağı yürümüş olmamıza rağmen hiçbirimizde yorgunluktan eser yoktu. Senemin sarı çizmeleri ve benim kırmızı pantolonum sayesinde grupta arada kopmalar olsa da birbirimizi rahatlıkla bulabiliyorduk.
Sonrasında şelalelin yanındaki Dilek Çeşmesindeki yedi çeşmeden su içerek yedi dilek dilemeye gelmişti sıra. Hepimiz olmasını istediğimiz dileklerimizi dilerken çeşmenin buz gibi suyundan da faydalanmış oluyorduk.
Bayağı yorucu bir tırmanıştan sonra biraz dinlenmek için Nazlıgöl’ün insana dinginlik ve huzur veren manzarasında durakladık. Bizim duraklamamız Harun Bey için fırsat oldu ve annesi Sevim Hanımı (pansiyon sahibi ve bir kadın girişimci olan) mutlu edecek olan sakallı mantarları bulmasını sağladı.
Sabah Sevim Abla’nın muhteşem ve kendi deyimiyle organik köy kahvaltısı ve kısa bir köy turundan sonra gönlümüzü Yedigöllerde bırakarak ve bahar aylarında da yine ziyaret etme planlarıyla Ankara’ya dönüyoruz.
Henüz Yedigölleri görmeyenleriniz için mutlaka Ekimin son haftaları ya da Kasımın ilk iki haftasında gezinizi gerçekleştirmeniz ve günübirlik turlar yerine bir gece konaklayarak tadını çıkarmanızı tavsiye ediyorum.

Not: Yazının adı gezi sırasında organizatörümüz Senem’in manzaraya bakarak burası sekinizci harika olmalı sözünden etkilendiğim için bu şekilde oldu