Yemekle sohbeti ayırmak lazım; çünkü yemek yemenin estetik bir yanı yok

İnek ağzı saman doluyken möööleyebilir mi? Gerçi biz inek değiliz ama sonuçta yemek yerken aynı durumdayız.”Yemek yerken konuşulmaz” diye görgü kuralımız var. “Bu konuyu yemekte konuşalım” deniliyor ama. Doğrusu kafam karıştı.

Yemek yemek yiyen için belki ama seyreden için hoş bir görüntü oluyor mu bilmiyorum. Ama insanlar yemek yerken sohbet ediyor, konuşuyor, tartışıyor; pazarlık ya da anlaşma yapan bile var.

Belki kahve ya da çay  içerken olabilir. Yemek ile sohbet adeta bütünleşmiş. Tanıdığınız sevdiğiniz kimseyle bir yandan yemek yiyor bir yandan sohbet ediyorsunuz. Hatta sohbet etmek için yemek yiyorsunuz ya da yemek yemek için sohbet ediyorsunuz.

Sohbet elbette ki hoş ama yemek yemenin neresi hoş anlamıyorum. Bunlar bir araya nasıl geliyor; hörp hörp çorba içerken aşktan bahsetmek kim bilir ne kadar romantik olur!

Mat mat birbirinin yüzüne bakarak ya da sessizce yemek yemek de tuhaf kaçar herhalde, suçlu gibi. Ortamı yumuşatmak, lezzetli yemeklerin yanında şaka ve espriler ya da ciddi iş konuşmaları yemek yemeyi anlamlı hale getiriyor olmalı.

Sohbet ederek yemek yemek normal gibi görünüyor ama “Yemeğimizi yedikten sonra kahvelerimizi salonda içeriz” deniliyor ve sohbet o zaman başlıyor. Normali bu, yemek yerken konuşmak sohbet etmek de noluyor.