Yenimezunmania

"Allahım şu okul bitsin artık ya!" Ne oldu canım? Tanıdık mı geldi? "Şu ekonomiden de kalmayayım, başka birşey istemiyorum", "kuscam artık derslerden ya!" Bu cümleleri de kurdun sen. Midene ağrılar giriyordu değil mi o sınavın sabahı? Akşamdan demlenmişsin arkadaşlarınla, "abi sabah gerekirse yazarım inceden kopyamı ya da çalışırım kargalardan önce kalkıp hallederim ben her şekilde" delikanlılığına bürünüp sınav saati kanından alkolü midenden vicdan azabı kaynaklı gerginlik sancısını çıkaramamıştın. Ya da en iyi ihtimalle sosyoloji kitabındaki paragrafı anlayacağım diye İngilizce dilinin kıvrımlarını keşfetmiştin.

Büyük gün geldi çattı... Dile kolay hayatının baharını gömdüğün topraklardan bir belgeyle söküyorlar seni. Kimi kader arkadaşın onca alışmış ki o kutsal topraklara, oraya hayatlarını adamaya karar veriyorlar büyük yol ayrımında.

Sen idealistsin ama... Sevdiğin işi yapacaksın! Henüz o işin ne olduğunu bilmesen de... Hele hele halkla ilişkiler, sosyoloji, uluslararası ilişkiler vb ucu hayalgücün açıklığında bir dalın eğitim sürecinde geçirdiysen son yıllarını, ünlü düşünür Yılmaz Erdoğan'ın bir sözünü hatırlatırım sana: "UYAN SÜPERMEN DAHA UÇACAN!"

Önce eş dost ve yakın çevrenin "ya bizim Cevdet Bey birini arıyordu... Ne okumuştun sen?... Ha olsun kıvırırsın bu işi de ben bir söyleyeyim ona", " sigortalı bir iş buldun mu bırakma bak kariyer mariyer diye saçmalarsın sen şimdi o işler senin bildiğin gibi değil", "ya okusaydın ya güzelim sen de eczacılık bankacılık bi'şey, anında bulurduk" vb bilirkişi yorum/tavsiye/yönlendirme cümleleriyle boğuşursun.

Sonra "istediğim gibi bir iş bulana kadar takılayım bir yerde hiç değilse boş boş oturmam" der ve faks-fotokopi-telefon-evrak dörtgeninde zamanın Billur Tuz gibi akar...akar...akar...

Birgün, eğer gerçekten şanslıysan -yetmez!- vasıflıysan ve çabalamışsan bir teklif geliverir önüne. Ya risk alacaksın, daha az paraya daha zor koşullara ama kariyer odaklı bir işe başlayacaksın; ya da masanda örgü örme rahatlığına sahip olduğun ama on yıl sonra elinde sadece ilginç mailler ve ördüğün bir sürü kazakla memur zihniyetini bulacağın işine devam edeceksin. Cevap oradan bakınca kolay görünse de zor - geçimini kendin sağlıyorsan birkaç kere düşündürecek kadar-. Tercih tamamen sana kalmış ve kimse kimseyi eleştirme lüksüne sahip değil sen sızlanmadığın sürece. Hem "ne de olsa herkes göze aldığı kadar yaşar!"