Yerden göğe

Gece

Çöl

Ve kumların hışırtısıyla

Bir akrepti

İz bırakmadan yürüyen…

Günü kandil yapıp aydınlatsan geceni

Silersin elbet,

Ama sadece gözlerinden…

Biliyorum

Varoş bir pencere sefaletiydi

Öfkemin cama akması…

Dilimin çaresizliği

Fakirliğindendi kinimin…

Doğrulsa da abanan yanımdı benliğim…

Ay bulutun

Deniz dağların

Gül bülbülün esaretindeydi

Ben varoş kanamaların…

Ufak bi tirbuşon lazım şimdi…

Evet açmaya

Evet kesmeye ayaklarımı yerden göğe

Kar yağdırmaya

Biraz yağmur…

Az tenha

Çok soluk…

Kim ağlatıya gitsin bu akşam şiirler

Karanfiller

Eller ve ayaklar

Ve gözler…

Ağır bi sürgü tutsaklığı olsun

Az kalsın sabaha ama

Doğmasın hiç güneş…

Derin bi sezaryen kesiği olsun ufukta kızıl,

Düpedüz katliama eş…

Silinmiş bir yazgıyı yeniden kazısın tarih

Moraran bulutlara…

Geceden pehdahlanmış korku nöbetleri

Palazlanmış diş gıcırtıları

Bu kızıl

Bu Yeşilırmak

Bu deltası bataklık

Eleyip duruyor haziran başı…

Yapışır şimdi iğdenin şilepe kokusu

Yel vurdukça üstüme…

Elde olmuyor demek bazen

Demek bazen beziyor insan

Ahşabın içine girmiş güve gibi bazen

Kemiriyor kendini

Neden ki haziran

Ne ki iğde

Kokusundan banane

Şilepe şilepe zaten işkence…

Bu dikensi yalnızlığın

Yorgun sızlanışı bu…

Gidiyor zuhurat baba

Geliyor sirke…