Yeşert Tohumunu

Hayat hep 100 metre yarışıymış gibi sunuluyor önümüze . Bu yüzden daha minicik bedenler  doyamadan  oyuna , okumanın bile heceleme aşamasındayken testlerle tanışıyorlar. Çünkü iyi değil,  en iyi değil , en iyinin de ötesinde bir şey  olmak  zorundalar. Biliyorlar milyonlar var bu yarışta kendileri  gibi  ve onlarında aralarında iyiler, en iyiler ve daha da iyiler var. Ve biliyorlar şimdiden birgün hepsi,  tek bir ekmek için  aynı kapıyı  çalacak  ve içlerinden sadecece  biri  ekmeği kapacak. Ve En büyük okulları bitirdiğinde  işte o biri olmak için  daha hecelerken başlıyoruz  testler çözülmeye.  

Derken birgün kehanet gerçekleşiyor. Biz çalışmaya devam ediyoruz.  Çalışıyoruz, çalışıyoruz durmadan dinlenmeden. Yıllar hızla geçiyor, belki arada evlenip çoluk çocuğa bile karışıyoruz.  Sonra birgün başka  bişey oluyor ve birden  ben kimin, ne istiyorum diye soruyoruz kendi kendimize. Sahi  ya kimin ben?

Ben ne yapmaktan hoşlanırım ?  - Bilmiyorum.
Sahi en çok ne zaman mutluydum ben ?  - Bilmiyorum.
Peki hiç mutlu oldum mu ben? Bilmiyorum
Ne yaparsam mutlu  olurum? – Bilmiyorum
Mutluluk be peki ? - Bilmiyorum
Bildiğim bişey varmı peki? – Bilmiyorum
Ve derin bir boşluk..

Hani herşey  güzel olacaktı en iyi ben olunca ve kucağında birsürü bilmiyorum la birlikte koca bir yalanla selamlaşıyorsun. Şanslıysan eğer başlıyorsun hayatı  tekrar keşfetmeye, öğrenmeye.

Ve anlıyorsun hayat 100 metre yarışı değil.

YAŞAM BİR DENGE SANATI, İPİ GÖGÜSLEYEN DEĞİL;
İPİN ÜZERİNDE DENGEDE YÜRÜYEN YOL ALIR.
İşte o zaman bak etrafına  olur mu? Hangi insanda hangi özelliğe gıpta ile , hayranlıkla  bakıyorsun ve ahhh keşke bende de  bu özellik olsaydı diyorsun.

Çok güzel resim yapan Selen’ mi?
Neşeyle şarkı söyleyen Sevcan’a mı?
Harika masallar anlatan Judith’em mi?
Dans ederken kendinden geçen Volkan’amı?
En çok hangisi sende de  olsun isterdin  düşün.

İste O seçtiğin varya….  İnan senin içinde var o’nun tohumu . Olmassa sevmezdin , içini titretmezdi  zaten.İçinde ki  tohum  yeşerme ümidini yaşatmak  için senden minicik bir adım bekliyor. Hadi bir adım at ve yeşert  tohumunu.

Ser bütün iplerini yere ve ve tıpkı bir notanın dizgileri gibi. Aşkta, arkadaşlıkta, sanatta, sağlıkta  ve daha içinde yaşam barındıran ne varsa.  Ve yeşerte yeşerte içindeki  tohumları ahenkle, dengeyle yürü.  Ve hatırla, yaşam bir denge sanatı.