Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 

19 Şubat '20

 
Kategori
Şiir
 

Yeter ki

YETER Kİ

 

Gününün nasıl geçtiğinin özetini geçiyorsun bana

Bense gözlerimi dikmişim gözlerine

Hani diyorsun ya “benim çenem düşüktür” diye

Yok, öyle bir şey

Ben seni ömrümün sonuna kadar dinlerim

Yeter ki hep böyle otur karşımda

Ve her şeyi anlat bana

Öyle bir gülümsüyorsun ki

Sana karşılık verip gülümsemeye utanıyorum

Zifiri karanlığıma güneş ışığı dolduruyorsun

Karanlık gönlüm aydınlanıyor sayende

Sen yine de yavaş git…

Ben alışmışım çünkü karanlığa

Ağır ağır alıştır beni aydınlığa

Tanrı o sesini, gülümsemeni, dudağını boşuna yaratmamış…

Kelimeler ve cümleler o öpülesi ağzından öyle güzel çıkıyor ki

O yüzden diyorum hiç susma

 

Biran bitmiş tazeleteyim mi?

O güzel dudakların kurumasın…

Ya da tekrar ıslatmak için benim dudaklarımdan da yardım alabilirsin?

Yine de sen bilirsin…

Utanma…

Bu barda çalışanların çoğunu tanırım… Arkadaşlarım onlar

Geçen birine bahsettim senden

Gözünden bir iki damla yaş düştü adamın

Sanırım onun da eski sevgilisi aklına geldi

Anlamadığım bir şey daha var

Kendi bardağımı seninkiyle tokuşturunca insanlar farklı bakıyor bize

Cidden anlayamıyorum

Olsun

Kimin hakkımızda ne düşündüğü umrumda değil

Yeter ki sen hep burada … yanımda ol…

Yeter ki

 
Toplam blog
: 14
: 84
Kayıt tarihi
: 19.10.16
 
 

Üç erkek kardeşin en küçüğü olan Cankıymaz, 26 Şubat 1991'de Beyoğlu, İstanbul'da doğdu. 2008'de ..

 
 
 
 

 
Sadece bu yazarın bloglarında ara