Yetim günlüğü //

ne yurdumuz yuvamız kaldı
ne de ışık yanan ocağımız
ne bacı kardeş
ne de sıcak bir ana kucağımız

ateşimiz yoktu
güneşte ısınmış taştı ocağımız
bir isli tencere iki plastik çatal
olan biten kap-kacağımız

bir kazan makarna
yanında iki dilim ekmek
yokluk doyurmaz ki
üç öğün aynı yemek

sorasanız eğer
biz de yaşıyoruz işte
tanımadınız meğer
biz yoğuz bu gidişte.

* muzaffer yıldırım