Yetim Kelimeler...

Yetim kelimeler biriktiririm senin için.
Her köşesi yarım kalır, bir tarafı eksik.
Bakma sen bana, üstün koru yazarım hislerimi.
Kalemi de kendime ortak eder yazarım.
Seni yazarım mesela, önce gözlerinden başlarım
Ruhun varsa anlamaya beklerim satırlarıma 
Kırılma yazdıklarıma, boş ver sen en iyisi okuma.

Anlayamazsın, kelimelerimin her hecesi seni anlatır.
Derin duygular da buluşur cümlelerim. 
Bazen üç nokta da yazarım seni,
Tamamlayamadığın cümlelerin olur kelimelerim…
Duygularım da buluşmak istersen üç noktalarım da ara beni.
Ya da bilinmezliklerim en ücra köşesinde...
Ya da boş ver. En iyisi gelme sen üç noktalarıma... 

Tüm şiirleri sana yazarım mesela. 
Yarım kalır hepsi tam ortada.
Yıldızları değdirelim mi, parmaklarımızın uçlarına?
Umarsızca bakma, ruhunu veremiyorsan da.
Ya da nokta koyma devamı gelir nasılsa. 
Ama sen en iyisi boş ver okuma...

Benim her şeyim yarımdır hayatta.
Söylediklerim de, yazdıklarım da...
Son dediğin şiirler, bitti sanma. 
En başarılı sonuçlarım, son bulmayan umutlarımda. 
Ama boş ver sen, sitemlerim sığmayacak satırlarıma.
Sen en iyisi anlamaya çalışma...

Gel de denizin maviliğinde güneşi batıralım.
İzmir sahilinde, hiç okunmamış şiirleri okuyalım.
Müptela edeyim seni, tıpkı ‘Nazım’ gibi 'yaşamaya dair' ne varsa...
Ya da en iyisi boş ver sen yaşama...