Yetmişinde başlamak yaşamaya

Doğduğumda ben, bebektim sizler gibi
Aklım başıma gelince başladım yetmiş yaşında bir ihtiyar gibi yaşamaya
Hayatı tersten yaşıyorsun diyenler, haklıydı.
Haklıydım ben yetmiş yaşından hayata başlamaya
Dünya ben çocukken küçüktü.
Mal mülk para şan şöhret hepsi küçüktü.
İnsanların telaşı,
Hayatın kargaşası, küçüktü.
Bıyık altından gülüyordum o zamanlar siz insanlara
Bir bıyığım yoktu.
Sizin dört elle sarıldığınız şeyler her ne ise
Yoktu bir anlamı bende.
Siz insansavar korkular üretiyordunuz
İnsanların bende bir anlamı yoktu.
Piri fani değildim ben
Fani olduğum doğru.
Yetmiş yaşından itibaren başladım yaşamaya.
Siz neye gülmüşseniz, bir inat uğruna beni güldürmedi
Güldükleriniz!
Siz mutsuz olma pahasına çekip giderken
Ben kalıyordum.
Hayat bana kalmayı öğretti
Size gitmeyi!
İyi kötü ne varsa yaşadım
Çocukken yaşlandım yalan değil.
Örtün dedim üstüme geceyi
Örtün karanlıkları,
Benim şimdi biraz ölmem gerek.
M’S