Yıkık bir çocuk bahçesi gibiydi yüzü

1998 Dil Derneği Ömer Asım Aksoy ödülü alan bu kitap iki bölümden oluşuyor. 

İlk bölümde 1992 ile 1995 yılları arasında Bosna Hersek' te yaşanan iç savaşın acı izleri anlatılıyor. Her ne kadar aradan 15 yıl geçse de kitabı okurken 1557 yılından beri ayakta olan ve kültürel zenginliği temsil eden Mostar Köprüsünün Hırvatlar tarafından yıkılması, kadınlara tecavüz edilip, çocukların beyinlerinin tüfekle dağıtılması ve tüm bunlar olurken Batı'nın seyirci kalmasını hatırlamak oldukça üzücü.. 

Bu bölümde yazarın beni en etkileyen cümlelerinden biri şöyle : Biz burada, toprağın altındayız oysa sizin sevdiğiniz kadar seviyorduk yaşamı!" 

Evet; Onlar seviyordu yaşamı, ama savaşı sevenler hayata dair hiç bir şey sevmedikleri için umurlarında değildi yarım kalan uykular, yıkılan evler, yetim kalan çocuklar.. 

Kitabın ikinci bölümüyse deneme metinlerinden oluşuyor ve çok keyifli. 

Bazı yerlerde 'Akova' çocukluk anılarından bahesederken sizin de çoçukluğunuzla ilgili bir yaşantı hatırlamamanız imkansız.. 

Mesala ben; dedemin dünyadaki en önemli işi yapıyorcasına büyük bir itinayla cebinden köstekli saatini çıkarıp baktığı günleri hatırladım. 

Bu bölümde Cemal Süreya, Cevat Çapan, Yannis Ritsos, Erik Stınus, Ahmet Erhan ve daha pek çok şaarin birbirinden güzel mısralarıyla karşılaşacaksınız.. 

Taşra kasabalarındaki gezici lunaparklarda dolaşıp Galileo'nun dünyasına uzanacaksınız. 

Kalemine sağlık sevgili Akgün Akova...