Yıl 3500

Günümüzden çok uzun yıllar sonra insan medeniyeti çok aşama kaydetmişti. Yıl 3500’dü. İki binli yıllardan hiç eser kalmamış hatta yeryüzü şekilleri bile değişmişti. Dağlar, denizler ortadan kalkmış, dünya düz bir ovaya dönmüştü. Geride aynı dili konuşan, aynı parayı kullanan tek bir millet kalmıştı. İki binlerin kullandığı ev, araba, silah gibi akla gelen tüm araç ve gereçler ortadan kalkmış, müzelerde sergilenir olmuştu. İnsan neslinin üremesi bile kontrol altına alınmış, cinsel arzular yapay yollarla karşılanır olmuştu. Geleceğin dünyasında torunlarımız, beslenme modeli olarak kimyasal kapsülleri kullanır olmuştu. Acıktığı ya da susadığı zaman bunlardan birini alır, ihtiyacını giderirdi. Tüm işlerde robotlar kullanılıyordu. Ulaşım bile araçla değil ışınlanma ile yapılıyordu. Gelir düzeyi herkes için aynıydı. Zenginlik ve fakirlik gibi kavramları tanımıyordu kimse. Çalışmak zorunda değillerdi. Argo kelimeleri konuşmamaları yeterli idi kazanmaları için. Argo konuşanlar ise dışlanır, konuşmama cezasına uğratılırdı. Her yerde bulunan otomatlar bu konuşmaları izlerdi. İnsanlar da bir süre sonra robotlaştılar. Onlara doğal ölüm bile yasaklanmıştı. Tıbbın geldiği noktada ölüm engellenebiliyordu. İki milyon insanın yaşaması yeterli görülüyor, sayı kontrol ediliyordu.
Aralarından yirmi kişilik bir grup kaçarak yeraltı tünellerine saklandılar. Yeni nesil burada tehlikeli virüsler bulunduğuna inandığı için onları kendi hallerine bıraktı. İzlemedi. Bu insanlar aralarından birini lider olarak seçti. Zamanla atalarının yaşadığı gibi doğada yaşamayı öğrendiler. Çoğaldılar. Güçlendiler. Robotların kontrolündeki medeniyete kafa tutacak güce ulaştıklarında onlarla savaştılar. Kazanırlar. İçerideki insanlara yeni dünyanın kurallarını öğretirler.