Yıl dönümü

24 Ağustos 2007

Kemer de 20 hektar Kızılçam ormanı yanmış

Yunanistan’da yine orman yangını olmuş 5 kişi ölmüş

Altı aylık bebeğini satmak isteyen Romalı çift yakalanmış

Net Holding, Mare Monte Otel ihalesini kazanarak 49 yıllığına kiralamış

Kayseri’de otobüs şarampole yuvarlanmış, 5 kişi ölmüş 30 kişi yaralanmış

Neler olmuş neler.

Kim bilir o sene o gün kaç kişinin canı yandı, kaç kişi sevindi mutlu oldu, kaç kişi öldü, kaç kişi doğdu… Gün – ay – yıl olarak hatta bazen saati dahi zihnimizde tuttuğumuz tarihler vardır. Bugün de öyle bir şey işte. 4 yıl önce bugün kendi öykümü yazmaya başlamıştım kısada olsa. Bir yıldönümü var şimdi aklımda. Günü geldiğinde kutlanmayı bekleyen. Ama böyle değildi düşlediğim kutlama. Her sene geldiğinde bir başka tatta olmalıydı. Üzerine kurulu pembe hayaller yerini bu kadar siyaha bırakmamalıydı. Ve iyi ki ler ile geçmeliydi bugün. Kutlanmayı hak etmeliydi. Sevilip, sarmalandığını bilmeliydi. Hayatın istediğimizi vermediği sıralarda bizim için kurguladığı bir başka planı olurmuş hep. Daha hayırlı dediğimiz kavram. Doğru olanı, güzel olanı hazırlarmış bize.

Demek uzun vadeli planlarımda hep alay etmiş hayat benimle. Başka başka yaşamlar hazırlamış gelecekte sunmak üzere. Heves kaldı mı bilinmez. Tekrar sil baştanlar yorsa da insanı, kaybedilse de zoraki kazandığın inanç nefes aldığın sürece ümitlerinde peşinde. Ne kadar uzun gibi gelse de beş sene, altı sene hepimizin önünde up uzun bir yol var sonunu henüz göremediğimiz ve hatta görmeden, bilmeden gideceğimiz.

İşte buna da hayat deniliyor Şennur Hanım’ın dediği gibi. Kimi zaman mucizeler sunuyor, kimi zaman incitiyor, acıtıyor, kırıyor. Sen onu ne kadar seversen o da sana o kadar güzellik yaşatıyor. Ama inatlaşırsan kıyasıya bir mücadele başlıyor aranızda. Galibi hayat, mağlubu sen oluyorsun mücadelenin. Geçmeyen hiçbir yara yok neyse ki. Zaman denilen ilaç yorsa da ara sıra, en etkili tedavi yöntemiymiş aslında. Ve iyi ki istediklerimiz hemen gerçekleşmiyormuş. Evren istediklerimizi bize verene dek bizler için bir süre hazırlamakla aslında bizi koruyormuş.

Düşünsenize eğer öyle olmasa ve her istediğimiz hemen gerçekleşse nelerden mutsuzluk, pişmanlık duyacaktık kim bilir. Beş sene evvel ki aklımızı şimdi beğenmediğimize göre? Dünya güzel planlanmış bir sistem ile işliyor. Her şey aslında ilk başında ne kadar buz gibi görünse de bizim lehimize gelişiyor. Almasını, anlamasını bilene.

İnsan emin olmalı ki şimdinin vazgeçilmezleri, ilerinin hiçbir şey ifade etmeyenleri oluyor. Onca kalp ağrısı, onca sızı kendiliğinden kapanıp gidiveriyor. Senin ki, benim ki değil olay. Herkesin derdi, yaşadıkları ortak aslında. Geçer deniliyorsa inan ki geçiyor.