Yılbaşı eğlencesi

Of yaa!.. Sıkıntılı günler gene başladı.

Kiminle karşılaşsam, iki çift laf etsem… Çok geçmiyor, söz “Yılbaşında ne yapıyorsunuz?” mevzuuna gelip takılıyor… Takılmakla da kalmıyor, bir yandan beynin kıvrımlarını, bir yandan cebi, bir yandan da sinirleri dürtükleyip duruyor!

Sanki Anayasa hükmü?!… Sanki Kopenhang Kriteri?!… Sanki Avrupa Birliği Uyum Yasası?!..

İlla ki bir yılbaşı programı yapmak zorundayız!..

Halbuki sohbeti tatlı üç beş aile bir araya gelse, sabahlara kadar geyik yapsa…

“Hatırlar mısın? Eskiden saat tam oniki olduğunda Nesrin Topkapı çıkardı televizyona?...”

“Hatırlamaz mıyım? Hatta bazen de Zeki Müren ile girerdik yeni yıla…”

Bu geyiklere sosyal içerik katılsa mesela…

“Azizim… Özel kanallar sayesinde artık yirmidört saat dansöz oynuyor televizyonlarda” gibi…

Hele de önümüzde yerel seçimler var ki… Partiler, adaylar, memleketi kurtarma projeleri… 31 Aralık akşamından başlasak seçim geyikleri yapmaya… Yerel seçimler olur biter gene de geyik bitmez!.. Konuş ha konuş!..

Yok!.. Olmaz!.. Kurtuluş yok! Mutlaka bir yılbaşı programı yapılacak!..

İyi peki… Yapalım da… Ne yapalım? Yılbaşı programı yapmaya karar vermekle de bitmiyor ki sorun. O an yeni başlıyor!

“Şuraya gitsek?...”

“Ay olmaz orası!.. Geçen sene oradaydık. Hiç eğlenemedik!..”

“Buraya gidelim?...”

“Oraya da bizim Fikretler gitmiş, hiç beğenmemiş…”

“Filan yere gitsek?...”

“Oraya da gidilmez…”

“Falan yere gitsek?...”

“Saçmalama!.. Oraya gidilir mi?..”

“Nereye gidelim?..”

“Bilmem ki… Çok eğlenmek istiyorum bu yılbaşında, çok!..”

“Ne yapalım peki?..”

“Hiç bilmiyorum… Ay n’aaapsak acabaaa?”

…

Eh yani!.. Bir gece eğleneceğiz diye, bir yüzyıla yetecek kadar sıkıntı sahibi olmak akıl kârı mı?