Yıldız renginde kal...

Geldiğin gibi gittin bir gece..
Cebinde resimlerin , duydukların ve öğrendiklerinse yüreğinde...

O gece gökyüzü karanlıktı...
Ama birden bir ışık demeti belirdi...sanki çölün ortasındaki vaha gibiydi. Uzaklarda bir yerlerde, ama bir o kadarda parlak ve sıcak. Huzurla doldu içim.

Küçük kız; "gülümse" dedi...
Başını gökyüzüne doğru kaldırdı ve "gülümse" diye tekrar etti...
"Çünkü ben bundan böyle başımı gökyüzüne her çevirişimde gülümsüyor olacağım...."

Hangi yıldızdı geldiğini ve hangisine gittin bilmiyorum. Ama böylesi daha güzel...
Çünkü şimdi herbiri benim için ayrı bir sevinç kaynağı olacak...
Çünkü bilmediğim sürece, herbirinde sen olacaksın...

Düşünsene; milyarlarca yıldız...
Var mı acaba bundan daha büyük umut?

Şimdi o,
Milyonlarca yıldızdan birinde...
Cebinde resimler...
Zihninde öğrendikleri...
Hafızasında duydukaları...
Yüreğinde hissetmiş oldukları...

Ve ben hangisinde bilemediğimden, aslında o şimdi herbirinde...
Böylelikle o, sonsuz gökkubbedeki her ışığın içinde...
Her birinin gözkırpışı benim için artık bir kalp atışı...

Bazı geceler penceremi açacağım...
Mesela, gülmek istediğimde... başımı gökyüzüne kaldırıp sesleneceğim yıldızlardaki ona: "Hadi neşe ver biraz bana, güldürsene yine beni" diye...

Anlattığın komik hikayelerden bir tanesini daha anlatmanı isteyeceğim belkide...yada, zaten o sırada ben birini anımsayacağım...
Belki de onlara benzer birini, bu defa da ben uyduracağım...
Öyle yada böyle...ama mutaka güleceğim...

Senin hakkında herşeyi biliyorum diyemem..
Hissettirdiklerini kelimelere bir bir dökemem...
Ama anlattıkların içimde...

Senin beni oradan görebiliyor olduğununa inanıyorum..
Her güzellik ekildiği ve serpildiği toprağın renginde şimdi...

Sen yıldız renginde kal canım...
Bense, küçük gezegenim toprakları gibi kızıl renkte...

Sevgi ve ışıkla,
Ayna

18.02.2008