Sonbaharla giden

Sonbahar geldi.. Aşkların bitme mevsimi galiba. Ne kadar kötü sevdiğin insanın hiçbir açıklama yapmadan hayatından çekip gitmesi. Ne çok tanık oluyoruz artık bu tür yapay aşklara. Ne oldu diyorsun "hayatında yeni biri var. Bu yüzden beni bırakıp gitti." Bu kadar kolay mıdır birden aşkın sevginin bitmesi. O zaman yaşanılan ne aşk ne sevgi. Alışkanlıktan öte bişey değil.

Yaşanılan kırgınlıklardan şunu çıkartıyorum. Kimsenin ahını almamak lazım. Özellikle bir kadının ahını. İnanın kalbi kırılmış bir kadının ağzından çıkacak kötü sözler dönüp dolaşıp bulur gideceği yeri. O zaman vay haline o erkeğin.

Bir sanal aşkı paylaşmak istiyorum sizinle. Sanal diyorum çünkü birbirlerini hiç görmeden devam etti. Sadece telefon ve internetten devam eden bir aşk oldu bu.

"Arkadaşları vasıtasıyla internette tanışıp konuşmaya başladılar. Birbirlerinin resimlerini gördüler. Sohbetleri eğlenceli ve hoş geçiyordu. Daha sonra internet sohbetlerine telefon konuşmaları ve mesajlarda dahil oldu. Çok hızla gelişen bir ilişkiye dönüştü. Kız mesafelerin engel olmayacağına, görmeden de sevginin olacağına inanıyordu. Erkekse mutlaka görmeliyim sevdiğimi diyordu. Bir türlü bir araya gelemediler. Aksilikler üst üste geldi ve kız erkeğin yaşadığı şehre gittiğinde göremedi onu. Geçerli bir sebebi vardı mutlaka. Ama erkek buna ikna olmadı. Devam etti aynı şekilde arada tatsızlıklar olsa da.

Bir gün bir mesaj geldi kızın telefonuna. Sana bişey söylemek istiyorum diyordu mesajda. Merak etti kız tabii. Devam ediyordu okumaya yazdıklarını. Birinden hoşlanmaya başladığını ve bunu bilmesi gerektiği yazıyordu. Ne olursa olsun dost kalalım diyordu. Kız öylesine seviyor ve saygı duyuyordu ki ona bu şok gelişmeye rağmen "Tamam" dedi görüşmeye devam edelim. Dost kalalım ve birbirimize saygıdan sevgiden hiç vazgeçmeyelim diyordu. Kaybetmek istemiyordu onu.Bir süre böyle devam etti görüşmeleri.

Kız çok inanmıştı sevgisine ve samimiyetine. Ona güveni sonsuzdu. Aklına kesinlikle kötü bir şey getirmiyordu. Ama bir şeyler olmuştu ve anlam veremiyordu davranışlarına. Görüşmeyi bırakmayalım arkadaş kalalım diyen o idi. Ama şimdi ne maillerine ne telefonlarına cevap veriyordu. Kız ne olduğunu anlayamamıştı. Görüşmeyelim diyordu gönderdiği son mesajda. Sanki farklı bir kimlik olmuştu karşısındaki. Tanımaya çalışıyordu ama gitmişti. Bitmişti her şey. Üzerindeki kostümü çıkarmıştı artık. Hayatındaki en değerli varlıklardan biri kayıp gitmişti. Dengesi bozuldu biraz. Alışmak zor geldi. Kırıldı, üzüldü. Dudaklarından dökülen "O beni istemiyorsa ben onu hiç istemem" di. Ama kalbi bunu söylemiyordu.

Kız sevmişti ve güzelliklerini aklında kalbinde bırakmıştı. Erkekse sanal aşk mı olurmuş deyip kırmıştı kalbini. 8 ay yaşananlar hikayeymiş dedi en sonunda. Yalanmış söyledikleri. Ben nasıl inandım samimiyetine onun diyordu. Acıyordu içi bunları anlatırken.

Gün geldi ve kız onun yaşadığı şehre gitti. Görmek istiyordu onu. Ama içinden de ben bu kadar gurursuz olamam diyordu. Birkaç gün direndi aramamaya. Aklı ve kalbi ciddi bir savaş geçirdi bu zamanda. Kalbi galip gelmişti. Ne olursa olsun görmek istiyordu onu. Ve görüşmek için mesaj gönderdi ona. Bekledi heyecanla. Gelmedi ondan bir cevap. İçinden bişeyler kopmuştu. Canı acıyordu. Anlamıştı gerçekten hiçbir değeri olmadığını onun için. Sanal ya da reel sevgi bu kadar basit mi diyordu. İnancı kalmamıştı artık ne aşka ne sevgiye. Kapılmıştı bir sevgiye canımı acıttı ama yaşadım ve pişman değilim diyordu. Hep "keşke yaşamasaydım. Keşke tanımasaydım" derler ya. Ben tam tersi iyi ki yaşadım iyi ki tanıdım diyorum. Bana iyi bir ders verdi çünkü."

Sonbahar geldi. Bir aşk yine bitti. Hikâye saçma geliyor biraz ama yaşanan bir olay. Birilerinin kalbi kırıldı, birileri çok eğlendi. Söylediğim gibi hiçbir kadının ahını almamak gerekir. Döner dolaşır bulur hedefini.

Resim : Hua Chen