Yitik

Aşk dediğin hangi yüreğe çat kapı gitmemiştir ki. Kim yapmıştır eksiksiz bir şekilde hesabını kitabını. Aşktır bu, an gelir İstanbul'un suretine bürünüp çıkar karşına, Fatih'i benim dersin. Islak bir maviliğin ortasında Kız'un Kulesi olur dalıp dalıp çıkamadığın. Mavinin sırtındaki yakamoz yansır gözlerine, o andan önceki hayatın boşa geçtiği düşer aklına. Bütün dünyayı bir banka yaslanıp izlersin, karşında yedi tepeli şehir. Düş olursun sonra, her tepesinden farklı görürsün kendini. Küçücük yüreğine koca bir ordu sığdırırsın o anda. Ey aşk, der iç sesin. Hazırım seninle en kanlı savaşlara. Keşke bu kadar kolay olsa. Aşk dediğin en eksik zamanlarında dikilir karşına. An gelir bir gülüşe feda edersin yedi tepeyi, an gelir tek bir söze bedelsiz verirsin Kız'ın Kulesini. Aşktır bu, zafer sayar esareti. Gönüllü olursun sınırlarını açmaya, şimdi ise tüm ruhun işgal altında. Aklına tuzaklar kurulur, fikrin kazanana yol olur. Sana düşen zikretmek adını, söyler misin, kim bulmuş ki aradığını.

Cevap :

;)) O zaman niye ararız hala... desem!  28.12.2009 22:09