Yokluğunun dayanılmaz ağırlığı

Önce bir şiirdi yokluğun sonra eskidi çarşaflar, değiştirildi. Akvaryumum öldü ama balıklar farkında değil, bir ölünün içinde yaşadıklarının. Yastayım bütün ana haber bültenlerine ağladım bu gece.

Önce bir şiirdi yokluğun sonra eskidi harici ne varsa. Çoğu nakliye esnasında bir çok düş daha kırıldı bir aşktan öbürüne taşınırken. En güneş görmeyen yere konuldu o yüzyıllık hasret bililtizam sulanıyor her gece her gündüz az biraz hüzün biraz gözyaşıyla. Yürek, aklın ulaşamayacağı yerde.

Önce bir şiirdi yokluğun sonra eskidi prangalar. Eskidi ranzalar. Eskidi ideolojiler. Aşksız ve kurak baharlar geçti penceremden. Saksım öldü ama çiçek farkında değil bir ölünün içinde koktuğunun..

Önce bir şiirdi yokluğun sonra eskidi hüzünler, yenileriyle değiştirildi. Hiçbir kalp kırıklığı unutulmasın diye hepsi için bir şeyler yazıldı, çizildi, gereği düşünüldü. Kitaplığım öldürüldü. Ama kitaplar farkında değil tutuklandıklarının.

Önceleri bir şiirdi yokluğun şimdi ne olduğunu bilmiyorum, öyle uzun sürdü.

2007 - 2008
Murat ÇELİK
''Aradığınız Kişiye Şu Anda Sevişilemiyor'' adlı kitaptan.