Yola çıkarken

Ne kadar da heyecanlıyım. Oysa hazırlığın son aşamasında eksik gedik olmasın diye danışmanlığına başvurduğumuz arkadaş aksi gibi bu kez heyecanlı olmadığını söylüyor. Evet,   doğrudur bu onların aynı grupla ve ailece çıktıkları dördüncü yurt dışı gezisi. Bizimse ilk. İlkler hep daha heyecanlı  ve coşkulu değil midir?

Yurt dışına çıkmayı istemişimdir hep. Kim istemez ki… Kenarından, kıyısından döndüğüm de oldu.  Gitmeyi kurduğum ama ölü doğmuş bir bebek gibi canlandıramadığım da…

Örneğin, İsviçre’de yaşayan arkadaşlarımızdan davet almıştık bir keresinde. İki aile birlikte tam da gidecektik bir trafik kazası geçirdik. Maddi hasarlı kazada canımızı kurtardığımıza sevindik sevinmesine de gidişimizi iptal etmek zorunda kaldık.

Bir de şu var aklımda; erkek kardeşimle, o on sekiz yaşına geldiğinde Venedik’e gidip gondola binme hayalimiz vardı.  Kardeşim o yaşa gelmeden evlendiğimden bu hayali gerçekleştirmek mümkün olmadı. Neden böyle bir hayal kurmuştuk ve hedefimiz neden on sekiz yaştı bilmiyorum. Ama kurduğumuz hayali geliştiremedik. Unutuldu gitti sanırım. Bugüne kısmetmiş ne yapalım.

Otobüsle gidilecek bir gezi bu. Bu nedenle gezimizin ana hedefi İtalya ise de yolumuzu başka ülkelere de düşüreceğiz.

Sadece yol ve konaklama parası ödeyerek katıldığımız gezide yeme-içme, alış-veriş ve müze ziyaretleri için bütçemizi ayarlamamız gerekiyor. Mihmandar arkadaşımız tuvalet alışkanlıklarının farklı olduğu uyarısında bulunuyor. Klozetlerde sifon harici su olmadığını söylüyor. Yanımıza bolca ıslak mendil almalıyız.

Başka öneriler de alıyoruz. Tecrübesine dayanarak Yetsel ablam ayakların şişmemesi için minik bir tabure, oğlum ise boynumuzun tutulmaması için boyun yastığı öneriyor. Su almamızı ve sırt yastığı bulundurmamızı söyleyen oluyor. Karnımız doymadığında atıştırmalık çerez paketleri hazırlıyoruz. Olmazsa olmazımız elmalar tek tek yıkanıp paketleniyor. Yedek sularımız var. Her gün için temiz giysiler sayarak yerleştiriliyor. Soğuk için de sıcak için de önlem alıyoruz. Şapka ve mont ikilisi vazgeçilmezlerimiz arasında. Bir yedek havlu, bir yedek çarşaf.

Yollar, biriken tozlarımızı alacak üzerimizden. Yenileri savrulurken havada.

Gülgün Çako /  1 Ağustos 2015