Yola koyuldum

Yola koyuldum vaktin seherinde.

Elimde dünlerden kalan hüzünlerim…

Yolculuk nereye bilinmez.

Söz çıktı ağızdan, geri dönülmez.

Kanadını kırılmış kuş gibiyim,

Vakitsiz görülmüş düş gibiyim,

Kuru ağaçta sarmaşık gibiyim;

Kim can verir dalıma bilinmez.

Küstüm yağmurlara; yağdı sel oldu.

Uğruna öldüğüm yâr, bir gecede el oldu.

Ne tutar bu saatten sonra buralarda beni?

Sana vedalarım, sana özlemim şimdi.

Dönüşü yok yola koyulmaların.

Kandırma kendini boşuna avunmaların.

Üç günlük dünya, değer mi kalp kırmaya?

Oysa beraber niyetlenmiştik yuva kurmaya.

Düğüm düğüm boğazıma dizildi sözlerim,

Ben seni her nefeste senden çok özlerim.