YOLCU MEVSİMLER

Zamanında güzelmiş her şey,

Açınca çiçekler, anla ilkbahar

Salkım saçak dallar, meyve sunan ağaç

Ne güzel bir mevsim şu güzel yaz,

Sanma hiç bitmeyecek gibi

Siliyorsun sabırla terlerini

Yavaş yavaş sararınca yapraklar

Kuruyan otlarla bir oluyor topraklar

Gelmiş çatmış anlamadan sonbahar

Gün yolunda, mevsimler yolcu

Kış gelip çatmış, bu da sonuncu

Derin bir uykuya dalar dünyalar

Bembeyaz çarşafa sarılmış topraklar

Dinlen ve huzurla uyu, sonra hazırlan

Görürsün, kısmetse belki bir bahar

Kaç ilkbahar, kaç kış bir ömür

Kimi yaşar, kimler düşünür?