Yollar... İnsanlar...

Dün bir bugün iki :)

Cumayı saymıyorum.

Yeni işyerimde ikinci günümdeyim.

Yol güzergahım değişti tamamen.

Önceden bindiğim otobüs belliydi, yolcuları belliydi.

Binmeyenin eksikliği belli olur, neden gelmediği merak edilirdi.

Şimdi kim kime dumduma :)

Sabah metroya biniyorum Üçyol'dan.

Yolcu profili değişik haliyle.

Öğrenciler, hastalar, çalışanlar, vs. vs.

Aynı kişiye hergün rastlamak zor.

İnince de yürüyorum biraz.

Çarşı içinde, kalabalıkta işe gitmeyi özlemişim :)

Bizim orası ufaktı, kalabalık değildi.

Şehir merkezinden farklıydı tabii :)

İki günde, oraya ne kadar alıştığımı farkettim hayretle :)

Hayatta böyle değişiklikler, aynı hava değişikliği gibi sarsıyor insanı :)

İş yeri değişik :)

Yol değişik :)

Güzergah değişik :)

Değişmeyen tek şey, insanların sıcaklığı :)

Yeni gelenin haberini alanlar...

Hoşgeldine gelenler...

Hayırlı olsun diyenler...

Tanışmak isteyenler...

Sağı solu öğretenler...

Çay kahve ikram edenler her yerde aynı :)

İnsanların yüzlerindeki sıcaklık aynı :)

O gülümseme aynı :)

Bizim insanımızın güzelliği her yerde aynı :)

Halleri...

Hava değişiminden hasta olmuş birine ikram edilen sıcak çorba gibi :)

Güç veriyor insana :)

Varsın değişsin yollar :)

Varsın değişsin insanlar :)

Sıcak bir ''hoşgeldin'' yetiyor hepsine alışmaya :)