Yolumuzu Şaşırtıyorlar

Bu gün öğle yemeğini dışarıda yemek istedim. Çıktım iş yerinden. Yavaş yavaş yürüyorum. Amacım ana cadde bir lokantaya girmek. Biri sağa bir sola çeker. Kendilerine göre sağ sol diye yol tarif eder. Diğeri zorla  sarı çizgiye yerleştirmeye çalışır. Kaldırımda masa sandalye araba derken dalmışım ara sokağa sonradan fark ettim ayağımın altındaki zemin farklılaştı.

Bağımsız harekette zemin farkları inişler çıkışlar sesler kokular işarettir. Bizde bu işaretlerden oluşan bir  harita oluşturur ve yolumuza devam ederiz. Gel zaman git zaman biri dedi ne arıyorsun. Karnımı doyuracak bir yer.

Beni götürdü bir yere. Hizmet güzel ortam güzel. Doydum ve çıktım. Ama ana caddeyi nasıl bulacağım. Sağ sol soru derken ana caddeyi buldum. Ve yürümeye başladım. Gidiş sürem çok uzun değildi arada nereye saptıysam dönüş azıcık uzun oldu. Neyse öğreneceğiz.

Evimize işimize farklı yerlerden gitmeyi öğrenmek gerekir. Etrafımızdaki yerleri fark etmek keşfetmek lazım. Alan hâkimiyetini geliştireceğiz. Sadece bildiğimiz yerlerde gezmek alan hâkimiyetimizi zayıflatır. O zamanda arka sokakta kaybolunca evimizi bulamayız.

Evli olduğum dönemde yeni bir yere taşındık. Önce evi bulamıyorum. Kapıları karıştırıyorum. Ben görmüyorum hatun görmüyor. Dedim ki ben yaklaşınca sen balkona çık ben kapının önünden geçerken kapıyı aç. Daha sonra farkları kavradım ve evimi buldum. İlk taşındığım zamanlar zorlanıyoruz. Ama alışıyoruz. Tanıdığım yerlerde yürümek çok kolay esnafı tanıyorsun bazılarıyla selamlaşıp şakalaşıyorsun. Evine varıyorsun. Çok şükür işimdeyim ve çalışmaya başladım. Kaybolmaktan korkmayın ben çok kayboldum.
Salih Arıkan,Tel: 0506 514 96 93