Yorgo; İsmail'i kaybettik

Kimin aklına gelirdi; tarih boyunca birbirine düşman olan iki ülkenin, günün birinde iki politikacının sayesinde biraraya geleceği ve barışacağı?

Kimin aklına gelirdi; günün birinde Ege semalarında barış güvercinlerinin havalanacağı?

İsmail Cem; bana göre kurt bir politikacı ve çok iyi de bir fotoğraf sanatçısıydı. Ama her şeyden önce İsmail Cem; Yorgo Papandreu'nun arkadaşıydı.

Belki iki ülkede peş peşe meydana gelen doğal felâketlerin de etkisi oldu, iki düşman toplumun birbirine bu denli yakınlaşmasına. Ama Ege'de barışın adımlarını, yine de ilk onlar attı sayılır. Sakız Adası'nda karşılıklı oynanan Harmandalı'yı, Çeşme'de oynanan Sirtaki takip etti.

Yorgo Papandreu; Yunanistan'ın eski dönemde Dışişleri Bakanı'ydı. Babası Andreas Papandreu da; bir dönem Yunanistan siyasetinin etkili ismiydi.

Belki sevmiyordu Türkleri. 80 yıl önce topraklarından çekildikleri bir milleti, sebepsiz yere kendine düşman bilmişti.

Ama Yorgo, babasından farklıydı. Beceremiyordu nefreti. O; Türkleri seviyordu.

Belki dünya siyasetinde daha önceleri yoktu böyle kurulan sıcak ilişkiler ve karşılıklı diyaloglar. Karşılıklı uzatılan zeytin dalları... Hiç olmamıştı.

İsmail Cem'in ne TRT Genel Müdürlüğü (zaten hatırlamam da mümkün değil), ne de halkları yakınlaştıran, sorunları çözen diplomatik karakteridir anlatmak istediklerim. İsmail Cem; Yorgo Papandreu'nun yakın arkadaşıydı. Çok büyük bir siyaset adamımızı, hastalığından ötürü kaybettik. Ama bu acı kayıp, ulus olarak sadece bizim kaybımız olmamakta.

İsmail Cem öldü. Arkadaşınızı kaybettik; Bay Papandreu. Sizin de başınız sağolsun.