Yorgunluk çökmüş

Bütçe maratonunun genel karekterine baktığınızda yorgun savaşçıyı seyrettiğinizi anlarsınız.

İbrahim daha 18’nde bir delikanlı.

TRT 3 kanalında yayınlanan ve ekranın altında “TBMM’nin daha etkin ve verimli çalışabilmesi için ziyaretçi girişi yasaklanmıştır” şeklinde yazı geçen maraton filmine bakarak “Bu nasıl iş.Bütçe görüşülüyor. Mecliste kaç kişi var.Diğerleri nerde..Sanki para almıyorlarmı da, bütçe görüşmelrine gelmiyorlar?” diyordu.

Doğru idi genç İbrahim.

Bütçeler önemli idi.

Ve TBMM’deki bütçe görüşmeleri de o önemi orrtaya koyan bir konumda geçerdi. Son yıllarda yükü IMF yüklenince bütçe maratonlarıda sönük geçiyor.

Bu bütçeye de ilgi yoktu.

Nasıl ilgi olsun?

İnsanlar istemediği, içine sinmediği olaylara ilgi gösteremezler.

Parada verseniz – ki Mecliste "fazla mesai yaptılar" diye vekillerimize ayrıca bütçe ayında fazla para veriliyor- onları meşgul edecek ortamdan uzaklaştırmak için seçmene yasak da koysanız ilgi çekmiyor bütçe görüşmeleri..

Sade bütçe görüşmeleri değil, meclisin genel durumuna yansımış yorgunluk..

Bir ara Meclis’de şöyle bir tur attık.

İn- cin top oynuyor dense yeri.Vekiller ya odalarında inzivaya çekilmiş ya da evlerinde, kimileri de zengin patronların ofislerinde dünyalık peşindeler.. Kim bilir giderayak iş bağlamayı bütçeden önemlli görüyorlar..

Canım garip sofralarında olacak değiller ya.. Patron koltukları çekici..

…

Meclisin çok siyasetçi eskitmiş, bir çok ünlülerine yol vermiş eskimezleri vardır.

Onları kimse belki dikkate bile almazlar.Genellikle kapı arkalarında görev yaparlar.Ama gireni çıkanı, gideni geleni bilirler.Kimin nasıl, ne için adım attığını yürüyüşünden anlarlar.

Bizi görünce, durdurup soluklandırıyorlar.

Ve soruları peşpeşe sıralıyorlar..

Yanımızdakilerde bizim bir şey bildiğimizi sanıyor.Aslı öyle değil, sorulan soruların her biri farklı bir tuzak.

Allah’tan yanımıza iki vekil danışmanı geliyorda, kurtarıyoruz paçayı.

Zira “Bilse bilse bunlar bilir, biz ne bilelim? diyoruz.

Diyoruz demesinde, onlara da “Siz bunları ihmal etmeyin.Bunlar, 657 ipinden kurtulamayan siyaset porofesörleri. Şuralarda oturun sık sık.Bunları dinleyin.Yoksa siz,siyaseti öğrenemezsiniz “diyoruz

Ve sözü siyaset proflarına bırakıyoruz:

Dengeler çok kaygan..Her an değişebilir.

MHP, kongre yaptı ancak güçlenemedi.İçerde kaynıyor.

Muhalifler Ağar’la birleşirse farklı olur.Başka yere giderse farklı olur.Ve sadık MHP’liller, şu anki yönetimin gayet demokratik tutumunu.. Sadi Somuncuoğlu’na yapılanları, Enis Öksüz’ün hangi sebeblerle azledilişini.. Ve başörtüsü tavrını unutmadılar.

(Bir arkadaş, “MHP’ye oy verdim.Geldiler gördük..Elim kırılaydı dedim.Gerçekten trafik kazası yaptım.” Diyor bizde bir AKP’li belediye içinde gençlerden biri elim kırılsaydı diyerek açıktan yaptığı, yapabildiği serzenişi ve Vatan gazetesine manşet olan “Koş Tuncay Koş “manşetinin çağrışımını, AKP’ye yük olan KARARTIları hatırlıyoruz..)

O nedenle öyle bahsedildiği gibi MHP, tavan yapmıyor.
Yalnız Genç Parti’ye oy veren kimi kitle MHP’ye bu seçimde oy verebilir.

DYP, Ağar olmadan zaten %10ları zorlamıştı. Bu oylar içinde Ağar’ın Elaziz’den aldığı şahsi oylar yok. DYP’ye hiç ilave olmasa bile zaten baraj yanında..

ANAP, şu an hiç gibi ama seçim meydanına çıkıldığında Erkan Mumcu,Tayıp beyin yanına konacak resim içinde yer alabilir. O zaman kararsızlar ANAP’a yönelebilir.

AKP’ye kızanlar geri Saadet’e gidebilir.Ancak bu Saadet’e baraj aşırmaz, fakat AKP’yi aşağı çeker.
DSP ise Ecevit’e olan özlemle yükseliyor görülsede bu sandığa baraj aşıracak şekilde yansımaz. Ancak CHP’den koparılan her yüzde bir, CHPyi katlayarak aşağı çeker.

Yani?.. diyoruz..

“Yanisi şu..”diyerek devam ediyorlar:

AKP; önde de olsa artık iktidar olamayacak gibi..

Diğer partilerin yükselmesi değil AKP ve CHP’nin erimesi DYP ve MHP’yi meclise sokacak..Belki başka bir sürpriz partide mecliste olur.Ve ver elini koolisyon..

Anlaşılan yorgun meclis, Cumhurbaşkanını seceçek ve bekleyecek..

Ancak, zaten meclis çalışmalarına ilgisiz olan vekiller bu uzun dönemi nasıl geçirecekler?

Onlar için listede yer bulma, dağılma, ayrışma, yer kapma taktikleri ile geçecek bir uzun zaman dilimi olacak.
Şöyle baktık da zaten meclise seçim havası çoktaannn çökmüş..

Bütçede çıktı. Kaldı cumhurbaşkanlığı seçimi..

Hesaplar farkılı. Yorumlar muhtelif.

ABD, ülkede tek parti iktidarı istemiyor.

Halk da AKP’yi çok ABD’ci buluyor..

AKP’nin tek kurtuluşu ise gerilimlerde ve “ ya o, ya ben” politikasında…Her gerilim AKP’ye yeni bir direnç verir. Yoksa iyice iner..

Ve en az 4, belkide 5 partiyle temsil edilen parlementoda koalisyonlara hazır olmak durumudayız..

Kimbilir sürekli yeni seçilecek Cumhurnbaşkanı ile itişip kalkışan ve ne AB vizyonu bulunmayan ne de bölgede etkinlik iddası olmayan bir yapıda debelenip durcağız..

İtişip kakışmayı önlemenin yolu,Millete gitmek.

İki seçimi birlikte yaparak Cumhurbaşkanını halka seçtirmek.

Sadece iki liderin meydanda salvo yaptığı, ancak vekillerini bile meclis genel kuruluna getiremediği bir ortamda acaba yorgun meclis kendinde bu mecali bulabilir mi?