Yürek yakan yıldönümü... Sarıkamış, kefensiz kar çicekleri..

Rus ordularına karşı bundan tam 92 yıl önce Enver Paşa ve komutasındaki beceriksiz, torpille rütbe alan subayların yaptığı yanlış yol incelemesiyle, motorlu araçların geçebilir dediği yollardan bir askerin bile zor geçmesi sonucu Rus'larla tek kurşun atmadan, soğuktan, açlıktan Sarıkamış, Allahuhekber ve Soğan dağlarında on gün içinde 90.000 vatan evladımızı şehit verdik. Hemde mezarları bile belli olmadan, bir kısmı toplu olarak gömülüp, kimileride kurda, kuşa yem olarak bu vatan için şehit oldular. Yaşlılarla yapılan söyleşilerde, karşı dağlarda üstü karla kaplı çalılar gördüklerini ama yanlarına gittiklerinde şehitlerimizin kemikleri olduğunu farkettiklerini anlatmaktadır.

Şehitlerimiz için 2004 yılından beri Prf. Dr. Dongür Sonuz başkanlığında yapılan çalışmalarla her sene şehitlerimizi anmak için Sarıkamış’ta yürüyüş yapılarak anılmaktadır.

Rus Kurmay Başkanı Pietroroviç, anılarında Sarıkamış için şöyle der; “Allahuekber Dağları’ndaki Türk müfrezesini esir alamadım. Bizden çok evvel Allah’larına teslim olmuşlardı. 24.12.1914 Perşembe.”

Birinci Dünya Savaşı'nın alevleri, Sarıkamış’tan Çanakkale’ye, Galiçya’dan Trablusgarp’a kadar binlerce kilometre karede müslüman kanının ihtiraslar uğruna akmasına sebep olur. Ve Akif gözyaşları içinde şöyle inler:

“Gitme ey yolcu beraber oturup ağlaşalım,

Elemim bir yüreğin payı değil, paylaşalım.

Karşımda vatan namına bir kabristan yatıyor!”

Şehitlerimizi rahmetle anıyoruz. Ruhları şad olsun.