- Kategori
- Şiir
Yüzümüz kaldı
yüzümüz kaldı yağmurdan kaldırımlarda
uyuyan bir kentin silüetinde
gülüşünü parıldar gördüm
dudaklarında sokak lambaları vardı
umutsuzluk çay bardağı gibi belimi incelttiğinde
kavramak için çaresizliğimi kolayca
gözlerin ışıklarını kapadı
elimi uzattığım yolculuklara
yüzümüz kaldı yağmurdan kaldırımlarda
ayak sesleri ıslak, gülümsemeler gizli
zamanın kucağına atılmış sevgiler
hiçliğin dehlizinde beklerken
katillerini
yağmurdan kaldırımların masum çocukları
mendil açarken bulutlara
dilendikleri şey
yağmur gibi;
bir aşk
sonbahar 2003