Zamanı akıtmak 19

19-] Organik zemin ve zaman düzlemleri, geçmişlerine adım adım sırayla; üst üste, yan yana, iç içe olan konumla ilişkilenmiş olabilen organizelerdir. Her ilişkileniş, o ilişkilenişten biraz daha büyük bir yetkin işlevdir. İşlev: tam olan bir tanımın; görülmeyen, ya da ihmal edilen, milyonda milyarda biri gibi kesirli ifade edilen biraz fazlası olandır. 

Yani iki ilişki 1+1=2, 000001 gibi bir potansiyeldir. Bu sayı rast gele fikir için bir ifadedir. Böylesi kesir ağ ilişkiler kurulan var olan fazla işlevdirler. Ağ ilişkilerdeki görülmeyen özellik, sanki bobin etrafındaki EMK birikmesi gibi bir güçtü potansiyeldir. İlişkiler ayrılınca, organize parçalar ortada dururken, işlev etkin durum yok olur. 

Sapsız bir keser, işlev potansiyelli ise de; atıl, zayıf, pasif ve oldukça büyük enerji harcayarak sınırlı verim elde edilirdir. Ancak kesere sap takıldığında, girişen keser sap ilişkisi; oldukça etkin, az enerji tüketmekle bir işlev potansiyel duruma konumlanırlar. Etkinliği, birim iş gücü sağlayışı, hayli artar. Yani 0, 5+0, 5= 1, 00001gibi olmuştur. 

Organizeler yeni işlevi kurgulamazlar. Organize olanlar içinde kusur olarak ortaya çıkan yansıma olan gariplikler de vardır. Bu garip belirimlerin arasındaki dış ve iç etkilere cevap olanlar, sözgelimi organiklerdeki kıllanma, yağlanma gibi temel işlev ve cevap olanlar, seçilirler, ya da yansıma işlevli kılınırlar. Bir bina duvarının asıl ilişkileniş işlevi, estetik değil iken, bu işlev ilişkiden, kendilikten estetik olan bir fazlalık gölge ilişki de yansır. Artık bu ilişkide öznenin ve öznelliğin ve ilişkinin toplamının somut toplamından biraz fazla olan kullanımındadır. 

Ne var ki bu organizenin (organize olmanın) 'durum işlev' sonucu olan belirmeleri, ya elenir ya da, uzun sürede bir kullanım yararına dönüşme ile bu durumları da, aşılır. Veya hiç haberdar dahi olunamaz. Hücreler kendi içlerinde oluşan düzensizlikleri, dışarıya atık olaraktan ihraç ederler. 

Çok hücreliye geçişle atıklar, hücreler içi özümlemelerin, işlemler geçmişine dek olan, en ufak ayrıntılarının iz sinyallerini taşırlar. Bu sinyal izlerini sanki bir kayıt cihazıymış gibi üzerlerinde taşıyan atıklar, hücrenin dışına bırakılırken, ilk başlarda hücreler arası sıvıya bırakılır, olacaktılar. 

Hücreler arasına boşaltım baş edilmesi gereken yepyeni bir sorundu. Atıkların özellikti işaret sinyali taşıma özelliği, zamanla sürekli bir uyarıcı yansımayı bir hormon olarak kullanması; organizmanın, bu kusuru aşmak için yararlandığı işlev, gölge yansımalı bir sonuç olacaktı. 

Atıktan doğan kusur, atığın sinyal taşır olma özelliği basıncından ötürü organizma bu kusuru, iletişim yararına dönüştürmüştü. Tıpkı su ortamı ilişkilerinden kopan solungaç işlevinin, karada yaşayan varlıklarda işlevsizleşen solungaçların, akciğer fonksiyonelliğine dönüşmesi gibi. Yeni ilişki girişmesi, uzun süreler içinde yeni yüklenmelerin, istikrarını, kimi kez o organizmaya üslendirirdiler. 

Organik varlıklar, kendi iç süredurumları içinde aktarımlardan aldıkları geçmişleri, adım adım; hem çözerler, hem birleştirirler. Yani tersinerek uzayı (uzamı) ayırma ve birleştirerek uzamı kavuşturan bir ilişkilenmedir. Bu fermuar harekettir. Her organ el ya da enzim atik süreçler böylesi bir geçmiş zaman aktarımı olan işlev durumdurlar. Donmuş ya da durmuş özel göreceli zaman konum içinde işlev kalıplarıdırlar. 

Özelliklede işlev görevlerini yaparlarken; analiz, sentez türü, dağılıp, birleşir süreçlerle işi yaparlar. Örneğin; ortamı, bazik, asidik alan değişmelerine götürerek bu ayırmalı ve birleştirmeli özümleme süreçlerini oluştururlar. Saniyenin bilmem kaçta kaçı sürelerde yüzlerce farklı tepkimeleri kontrollü olaraktan gerçeklerler. 

Ki bu özümleme faaliyetlerinin hızı, o organizmanın ömrü ile de ilişkilidir. Yani özümleme hızları varlığın ömrünü belirler ki, bu da ayrı bir konudur. 

Oysa inorganik oluşumlarda ki, geçmişleri; kâh sırayla, kâh yan yana, kâh yumak gibi üzerlerine sararlarsa da, inorganikler bunları parçalara ayırıp birleştirememekle, bunların sinyalini okur olmamakla, bunların çözümünü yansıtamayışlarıyla, inorganik ligin; organiklerden ayrılan, belirgin özelliği olurlar. İnorganikler, organiklerin bir durum, bir boyut, bir önce olma, düzlem biçimidirler. 

Organiklerin bu türden aktarımlı geçmişleri taşır olmaları, organik varlıklarda, özellikle hayvan ve insanlar âleminde, yaşanılan özel bir coğrafyanın veya topografya ve iklimsel özelliklerini taşımak gibidir. Bu taşınmalar hem en iyi uyum iken, değişen çevre karşısında da şaşkın olmanın, ne yapılır olacağını bilememenin, ayak bağı olmasıdır. Dezavantaj olmasıdır. Bunlar organizmanın, biyolojik kazanımları ve sosyolojik gensel geçiş ilmelerini de, üslenirler. 

Biyolojik gen ve sosyal geçişen sosyal gensel (gelenekçi, görenekçi, totemdi, tabiiyetti, aitçe, ilişkin dikle, bağıntılıca) olan bu öğrenmeler; kişilerin bir arada olmalarına dek girişmeler içindeki her bir kişinin sürtüşmelerindeki, farklı farklı akan zamanlarını oluşturacaktır. Bu kişili biraz farklı zaman akışları ve ödevlersen, görev eşen sosyalce üslenmeler de; ilişki eşme güçlüğü, ilişkin diklik farklılığı olacağı gibi yine kişi farklı zamanları, kişide bir yatkınlığın bir yeteneğin, bir uz oluşun; belirişi de olacaktır. 

Sürecek